Eindelijk dan gelukt! Pfff!
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
11 Januari 2011 | Australië, Adelaide
Hallo lieve mensen allemaal,
Inmiddels is de derde week alweer om en is hier dan het derde verslag. Nog acht te gaan.
Schrik niet, het zal een lang stuk zijn. :-)
Vorige week was het dan oud en nieuw en ik was in Darwin. Oud en nieuw in de warmte is ook apart hoor. Niemand had dikke kleren aan, gewoon korte broek of kort rokje, shirt en flipflaps (teenslippers). Ik heb de avond met Bjorn doorgebracht, is een Duitser uit Hamburg, aardige kerel die ik op weg naar Kakadu heb leren kennen, hij reist ook veel en ongeveer even jong als ik. Eerst zijn we wat gaan eten ( yep en ik had Kangaroo, wow wat was dat lekker mals vlees, ik moet zeggen dat is toch lekkerder dan de mier. Al zitten daar veel proteïnen in heb ik begrepen van een trouwe lezer. Deze merkte overigens ook op dat ik de miljoenen was vergeten te melden bij de 27,5 euro. Ach laat ik zeggen ik had 2,5 euro meer dan 27,5 euro. (Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd ). En daarna zijn we gewoon van kroeg naar kroeg gelopen in de Mitchellstreet, de hoofdstraat van Darwin en hebben wat bier gedronken. En het was een gezellige avond.
Eerder die dag hadden mijn slaapgenoten op mijn kamer en ik het over van alles en nog wat en hier komt dan de opmerking van de dag. Gemaakt door onze Bosniër. Hij zei namelijk: het is eigenlijk elke dag Kerstmis als mijn maag gevuld is.
Misschien komt het nu niet lachwekkend over, maar op dat moment was het dat zeker.
Nu even iets over de Aussies, ik moet het toch even kwijt. Australië is een geweldig land, aardige mensen maar veel Aussies zijn zeer discriminerend richting de aboriginals. Ongelofelijk gewoon, ze beseffen gewoon niet dat hun voorouders dit eiland ontdekt hebben en de oorspronkelijke bevolking gewoon aan de kant gezet hebben. En nu zijn de aboriginals gewoon een stuk vuil voor hen en een stelletje zuipschuiten. Ik snap de aboriginals wel hoor. Moet je je voorstellen, er komen over 10 jaar een stel ruimtewezens naar de planeet aarde, planten er een vlag en verklaren hierbij dat deze planeet van hen is. Wij zouden dan met zijn allen ergens in een onbewoonbaar gebied moeten wonen en het maar moeten uitzoeken. Pas je je niet aan dan heb je helemaal niks. Je kunt toch niet verlangen van mensen die toen ze ontdekt werden en nog in de prehistorie leefden, dat ze meteen deze veranderingen aankonden. Zelf kunnen ouderen de snelle ontwikkelingen van deze tijd ook vaak niet meer bijbenen. En aboriginals zouden dan hun levenswijze dat ze duizenden jaren hebben gehad meteen moeten veranderen. Zo, ik denk dus dat wij ons ook niet meteen zouden en willen aanpassen aan onze Aliens. Wij zouden van ellende ook gaan drinken en niet meer weten wat we moeten doen, het is en moet allemaal dan gewoon anders.
Ik hoorde zelfs een verhaal en dat was gebeurd in de zestiger jaren. Gaat als volgt; de Aussies vonden het beter als de pasgeboren aboriginals opgevoed zouden worden door de blanken, was beter voor hen. De Aboriginals noemen het terecht : " de gestolen generatie ". Je gelooft het toch niet. Inmiddels zijn we 50 jaar later en nog nooit zijn er echt excuses gemaakt richting de aboriginals. :-(. O ja de regering geeft ze geld en ze hoeven niet te werken alsof dat de oplossing is)
Zo genoeg geschreven hierover, ik wilde het gewoon even kwijt, ik kan hier namelijk niet zo goed tegen als men zo met mensen omgaat.
Even 1 Januari beschrijven. Er liggen vijf mannen in hun eigen bed. Stinkt in de kamer, iedereen is te lui om maar iets te doen en iedereen heeft zijn eigen laptop en is dan toch bezig. Dat was het voor 1 Januari. ;-) En ik had mijn ouders om 00.00 gebeld :-)
Wat ik voor de rest heb begrepen is dat je in Australië werkelijk heel makkelijk en veel geld kunt verdienen. € 4,-- is AU $ 5,--. De backpackers verdienen hier met werken echt veel, de dollar staat sterk en in de mijnindustrie en parelindustrie komen ze makkelijk met 3500 dollar netto naar huis in de maand als het niet meer is. Dat is dan als je geen papieren hebt. Wil zwijgen als je wel hebt gestudeerd. Australië is dan wel wat duurder dan bij ons, maar zoveel ook weer niet. Overigens heeft Australië niet of bijna geen last van de financiële crisis. Het land is bijna totaal autarkisch (zelfvoorzienend ). Ze hebben genoeg grondstoffen om te exporteren en zeker op dit moment genoeg water in Queensland. Daar heb ik overigens geen moment last van gehad. Lucky me :-)
Verder stikt het hier van de Duitsers, het is nu een andere invasie dan 72 jaar geleden, ze zijn nu verkleed als backpackers valt niet zo op als legergroen :-). Zonder gekheid, ze zijn wel allemaal zeer aardig.
Zondag 2 Januari,
Ging even naar de supermarkt kwam Fabi tegen een jonge Duitser van 21. Zijn militaire dienst kon hij door middel van te werken op een school in Australie vervangen. Hij is daar onderwijs assistent. En hij gaat morgen met de auto richting Alice Springs. Heb de bus even geannuleerd en rij met hem mee. Van daaruit zie ik wel weer. Rond de 20e wil ik in ieder geval in Melbourne zijn.
Maandag 3 januari
Een vreemde dag voor mij, wetend dat mijn collega's aan de andere kant van de wereld weer aan de slag gaan in het nieuwe jaar. En mijn opfrisverlof begint vandaag eigenlijk. Die andere twee weken waren normale kerstvakantie weken.
Beste collega's en leerlingen, mochten jullie dit lezen, dan wens ik jullie goede weken toe en maak er wat van. Ik zal het ook doen en ik wilde even laten weten dat ik jullie niet zomaar vergeet.
Om 05.00 uur werd ik opgehaald en er was nog een persoon in de bus. Johannes was de derde persoon. Hij is 29 en hij is toen hij 25 was vertrokken met de fiets richting Nepal vanuit Duitsland. Wat hij al allemaal heeft gezien en meegemaakt, super gewoon. Hij is van plan om nog zeker 5 jaar weg te blijven. ( Maar ik neem aan dat hij nooit meer kan aarden ik zijn thuisland Duitsland. Is namelijk een probleem voor velen die lang weg zijn uit het bekrompen Europa met al zijn wetten en regeltjes. ) Fietsend, backpackend en werkend. Veel backpackers werken hard en verdienen in een korte tijd veel geld zodat ze weer verder kunnen reizen. Ze leven dan wel low budget. Op het menu staat dan ook bijna elke dag noodles en pasta met rode saus. En anders gewoon wat brood met beleg.
De weg naar Alice Springs, richting de Ayers Rock is dan van Darwin uit ongeveer 1500 km. Dan zitten we echt bijna in het midden van Australie. De weg is; immer gerade aus, zoals je dat in het Duits zegt. We rijden gemiddeld 95 km. Per uur, om diesel te besparen. Na een uur of 10 besluiten we ergens te kamperen. AU $ 8,-- per nacht per persoon,
€ 6,-- dus. Niet echt veel, is mij meer waard dan ergens te kamperen langs de weg, dit is wat de mannen eerst van plan waren. Safety first natuurlijk is mijn stelling. Ik hou van avontuur en kamperen, maar heb mijn leven ook lief.
Verder op de weg zwaaien alle chauffeurs van beide richtingen altijd even naar elkaar, niet omdat ze elkaar kennen, maar even te checken of de ander nog wakker is. De weg is namelijk so boring. En de mogelijkheid om in slaap te vallen is zeer reëel. Overigens weet ik niet of het zwaaien helpt, ben je namelijk al aan het pitten, dan is het al te laat.
Dinsdag 4 januari
Vroeg opgestaan, tent ingepakt, ontbeten en verder op weg naar Alice Springs.
Onderweg wat rotsblokken gefotografeerd en verder gereden. Rond 16.00 kwamen we dan aan in Alice Springs. Een hostel gezocht, onze lifter / fietser Johannes ( overigens is hij wel de grootste player die ik in mijn leven tegen ben gekomen, wat een charmeur zeg, wel lachen hoor) heeft in de auto geslapen en wij in het hostel. Het is overigens niet zo moeilijk om liftend, door Australië te reizen. Er is een site, gumptree, waar alle backpackers vragen stellen wie waar heen rijdt. De kosten deel je dan als het goed is, je moet je gasten dan wel vertrouwen. Een easy way of travelling. Mocht ik ooit nog eens zo een reis gaan maken, dan ga ik dat natuurlijk ook doen. Zo leer je weer meer en meer.
Het hostel was meer dan in orde, een leuke bar, lekker bier en een warme douche.
Ben ongeveer om 01.00 uur gaan slapen.
Woensdag 5 januari,
Ik was zoals gewoonlijk vroeg wakker, heb wat ontbeten, was gratis in het hostel. Je moet het dan wel zelf maken. En je moet je er niet teveel bij voorstellen. Brood, pindakaas, basterd suiker en jam. Thee of koffie mag je ook zelf maken.
11.20, veel te laat zijn we vertrokken naar Uluru, ( Ayers Rock), we zullen daar natuurlijk wat foto's schieten eromheen lopen ( 9,2 km) en dan maar ergens gaan kamperen. Is dan namelijk te laat dan. Adelaide is namelijk ook nog eens ongeveer 1100 km.
Wooooooooooow, super zeg. THE AYERS ROCK, oftewel zoals de Aboriginals het noemen de ULURU. Weer iets wat ik heb mogen bewonderen. Het is een enorme rots en helemaal rood, straks de zonsondergang bezichtigen.
De mannen lopen nu 9,2 km om de rots, ik had het ook kunnen doen, zou niet slecht zijn voor mijn gestel, maar goed, ik koos ervoor om het niet te doen. Ben nu alweer bijna drie weken weg en ik merkte dat ik geen avond alleen was geweest. Ik had voor mezelf even wat quality time nodig. Al is het maar voor anderhalf uur. Even alles op een rij zetten, je denkt aan zoveel als je weg bent. In mijn geval mijn hele lieve ouders, mijn lieve broers en de rest van de familie, mijn vrienden, mijn collega 's en leerlingen op mijn werk, waar ik heel graag ben, mijn anderen reizen, mijn jeugd. Ach je kunt het zo gek niet bedenken.
Verdomme, ik ben nu al een tijdje aan het wachten en die twee zijn er nog niet. Zo direct is de sunset en deze schijnt geweldig te zijn. Als de zon op de rotsen schijnt en dan ondergaat. Heb nog 20 minuten, zou ik naar de plek rijden waar je het het beste kunt zien of blijven wachten op hen. Helaas besloot ik te wachten en heb dus geen mooie foto 's hiervan. Hier baal ik echt van. Hoop dat iemand ze wel heeft.
Toen ze terug kwamen zijn we een kampeerplek gaan zoeken, eerst besloten we wild te gaan kamperen ( er was echt geen camping in de buurt) , maar dat was Aboriginal land. Dus maar niet doen, daarna hebben we een rest place langs de weg gevonden. Hier hebben we noodles gegeten, de tent opgezet en de rest van de avond genoten van de koele bries en de sterrenhemel. Door het gaas in de tent keek je naar boven en het was beter dan een vijfsterrenhotel. Dat maakte wel weer wat goed.
Donderdag 6 januari,
Weer een lange dag te gaan, nu richting Cooper Pedy, een klein stadje waar ze opaal vinden. Stenen die juweliers vaak gebruiken. Het bijzondere aan dit stadje is dat veel onder de grond ligt, hostel, bar, kerk, winkel, etc. Dit is vanwege de hitte. Wil ik toch eens meemaken. Daar aangekomen, komen we erachter dat het hostel underground vol is en dat we dan weer maar als vanouds moeten gaan kamperen. AU $ 20 per nacht voor drie man. Niet te duur. Daarna op zoek naar een bar en iets te eten. Niks gevonden. Ik heb maar een blik witte bonen met tomatensaus gekocht en open gemaakt en koud gegeten. Is goed te doen hoor.
Vrijdag 7 januari,
Op naar Adelaide, 11 uur rijden en vroeg vertrekken. Ik zal straks Fabian gaan verlaten en wat langer in Adelaide blijven. ( Johannes onze wereldreiziger zou Fabian nog AU $ 100, terug moeten geven. Gemaakte benzine kosten etc. Hij had het geld niet en zou het dus nog komen brengen naar het hostel waar Fabian en verbleven, hij had namelijk weer een vriend hier zitten en zou daar slapen. Inmiddels heeft Fabian het geld nog steeds niet en ik vrees het ergste voor hem.) Gelukkig is Johannes het geld komen brengen en was ik heel blij dat ik ongelijk had.
Anders ben ik veel te vroeg in Melbourne. Adelaide is mooi heb ik begrepen. Het weer is nu ook wat aangenamer dan die constante hitte.
Even kort door de bocht een impressie over "de Outback ", deze was lang, Uluru was bijzonder, saai, warm, dagen rijden, natuurlijk wel afwisselen anders is het echt te gevaarlijk, ik dacht dat Australië het land van de Kangaroo's was en het land met de hoogste kamelen populatie. Heb alleen maar dode kangaroo 's gezien op de weg en twee dode kamelen langs de weg. Waarschijnlijk zijn deze opzettelijk dood geschoten.
Ik ben blij dat ik weer in de bewoonde wereld ben :-)
In Adelaide aangekomen gingen we op zoek naar een hostel, vonden er een maar die was vol. Zij belden voor ons op of er plaats was in een ander hostel. Yep we konden naar Sunny's.
Wat een k.... nacht, benauwd, bed was super slecht, eigenaresse was vreemd. Ze bakte voor ons wel pannenkoeken in de ochtend, dat was dan wel weer leuk, maar omdat ze onze moeder niet was, konden we wel zelf afwassen. Is ook meer dan begrijpelijk vind ik.
Zaterdag 8 januari,
Vandaag meteen weer naar het andere hostel. Er scheen namelijk vandaag plaats vrij te komen. Inderdaad, er waren weer plekken vrij, dit hostel was meteen een hostel waar ik wel een paar dagen kon blijven. Ik heb dan ook besloten om hier tot donderdag 12 januari te blijven. Lekker relaxen, stad verkennen, naar het strand etc etc. Het bed was een verademing in vergelijking met het vorige hostel. Goede airco, goede matras, prima vertoeven dus. De hele dag niks gedaan, wat mails gecheckt, gekaart, gekaart en gedronken. Niet teveel overigens.
Nou dat was het weer voor even. Het vierde verslag zal eerder komen.
Liefs,
Bart
Inmiddels is de derde week alweer om en is hier dan het derde verslag. Nog acht te gaan.
Schrik niet, het zal een lang stuk zijn. :-)
Vorige week was het dan oud en nieuw en ik was in Darwin. Oud en nieuw in de warmte is ook apart hoor. Niemand had dikke kleren aan, gewoon korte broek of kort rokje, shirt en flipflaps (teenslippers). Ik heb de avond met Bjorn doorgebracht, is een Duitser uit Hamburg, aardige kerel die ik op weg naar Kakadu heb leren kennen, hij reist ook veel en ongeveer even jong als ik. Eerst zijn we wat gaan eten ( yep en ik had Kangaroo, wow wat was dat lekker mals vlees, ik moet zeggen dat is toch lekkerder dan de mier. Al zitten daar veel proteïnen in heb ik begrepen van een trouwe lezer. Deze merkte overigens ook op dat ik de miljoenen was vergeten te melden bij de 27,5 euro. Ach laat ik zeggen ik had 2,5 euro meer dan 27,5 euro. (Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd ). En daarna zijn we gewoon van kroeg naar kroeg gelopen in de Mitchellstreet, de hoofdstraat van Darwin en hebben wat bier gedronken. En het was een gezellige avond.
Eerder die dag hadden mijn slaapgenoten op mijn kamer en ik het over van alles en nog wat en hier komt dan de opmerking van de dag. Gemaakt door onze Bosniër. Hij zei namelijk: het is eigenlijk elke dag Kerstmis als mijn maag gevuld is.
Misschien komt het nu niet lachwekkend over, maar op dat moment was het dat zeker.
Nu even iets over de Aussies, ik moet het toch even kwijt. Australië is een geweldig land, aardige mensen maar veel Aussies zijn zeer discriminerend richting de aboriginals. Ongelofelijk gewoon, ze beseffen gewoon niet dat hun voorouders dit eiland ontdekt hebben en de oorspronkelijke bevolking gewoon aan de kant gezet hebben. En nu zijn de aboriginals gewoon een stuk vuil voor hen en een stelletje zuipschuiten. Ik snap de aboriginals wel hoor. Moet je je voorstellen, er komen over 10 jaar een stel ruimtewezens naar de planeet aarde, planten er een vlag en verklaren hierbij dat deze planeet van hen is. Wij zouden dan met zijn allen ergens in een onbewoonbaar gebied moeten wonen en het maar moeten uitzoeken. Pas je je niet aan dan heb je helemaal niks. Je kunt toch niet verlangen van mensen die toen ze ontdekt werden en nog in de prehistorie leefden, dat ze meteen deze veranderingen aankonden. Zelf kunnen ouderen de snelle ontwikkelingen van deze tijd ook vaak niet meer bijbenen. En aboriginals zouden dan hun levenswijze dat ze duizenden jaren hebben gehad meteen moeten veranderen. Zo, ik denk dus dat wij ons ook niet meteen zouden en willen aanpassen aan onze Aliens. Wij zouden van ellende ook gaan drinken en niet meer weten wat we moeten doen, het is en moet allemaal dan gewoon anders.
Ik hoorde zelfs een verhaal en dat was gebeurd in de zestiger jaren. Gaat als volgt; de Aussies vonden het beter als de pasgeboren aboriginals opgevoed zouden worden door de blanken, was beter voor hen. De Aboriginals noemen het terecht : " de gestolen generatie ". Je gelooft het toch niet. Inmiddels zijn we 50 jaar later en nog nooit zijn er echt excuses gemaakt richting de aboriginals. :-(. O ja de regering geeft ze geld en ze hoeven niet te werken alsof dat de oplossing is)
Zo genoeg geschreven hierover, ik wilde het gewoon even kwijt, ik kan hier namelijk niet zo goed tegen als men zo met mensen omgaat.
Even 1 Januari beschrijven. Er liggen vijf mannen in hun eigen bed. Stinkt in de kamer, iedereen is te lui om maar iets te doen en iedereen heeft zijn eigen laptop en is dan toch bezig. Dat was het voor 1 Januari. ;-) En ik had mijn ouders om 00.00 gebeld :-)
Wat ik voor de rest heb begrepen is dat je in Australië werkelijk heel makkelijk en veel geld kunt verdienen. € 4,-- is AU $ 5,--. De backpackers verdienen hier met werken echt veel, de dollar staat sterk en in de mijnindustrie en parelindustrie komen ze makkelijk met 3500 dollar netto naar huis in de maand als het niet meer is. Dat is dan als je geen papieren hebt. Wil zwijgen als je wel hebt gestudeerd. Australië is dan wel wat duurder dan bij ons, maar zoveel ook weer niet. Overigens heeft Australië niet of bijna geen last van de financiële crisis. Het land is bijna totaal autarkisch (zelfvoorzienend ). Ze hebben genoeg grondstoffen om te exporteren en zeker op dit moment genoeg water in Queensland. Daar heb ik overigens geen moment last van gehad. Lucky me :-)
Verder stikt het hier van de Duitsers, het is nu een andere invasie dan 72 jaar geleden, ze zijn nu verkleed als backpackers valt niet zo op als legergroen :-). Zonder gekheid, ze zijn wel allemaal zeer aardig.
Zondag 2 Januari,
Ging even naar de supermarkt kwam Fabi tegen een jonge Duitser van 21. Zijn militaire dienst kon hij door middel van te werken op een school in Australie vervangen. Hij is daar onderwijs assistent. En hij gaat morgen met de auto richting Alice Springs. Heb de bus even geannuleerd en rij met hem mee. Van daaruit zie ik wel weer. Rond de 20e wil ik in ieder geval in Melbourne zijn.
Maandag 3 januari
Een vreemde dag voor mij, wetend dat mijn collega's aan de andere kant van de wereld weer aan de slag gaan in het nieuwe jaar. En mijn opfrisverlof begint vandaag eigenlijk. Die andere twee weken waren normale kerstvakantie weken.
Beste collega's en leerlingen, mochten jullie dit lezen, dan wens ik jullie goede weken toe en maak er wat van. Ik zal het ook doen en ik wilde even laten weten dat ik jullie niet zomaar vergeet.
Om 05.00 uur werd ik opgehaald en er was nog een persoon in de bus. Johannes was de derde persoon. Hij is 29 en hij is toen hij 25 was vertrokken met de fiets richting Nepal vanuit Duitsland. Wat hij al allemaal heeft gezien en meegemaakt, super gewoon. Hij is van plan om nog zeker 5 jaar weg te blijven. ( Maar ik neem aan dat hij nooit meer kan aarden ik zijn thuisland Duitsland. Is namelijk een probleem voor velen die lang weg zijn uit het bekrompen Europa met al zijn wetten en regeltjes. ) Fietsend, backpackend en werkend. Veel backpackers werken hard en verdienen in een korte tijd veel geld zodat ze weer verder kunnen reizen. Ze leven dan wel low budget. Op het menu staat dan ook bijna elke dag noodles en pasta met rode saus. En anders gewoon wat brood met beleg.
De weg naar Alice Springs, richting de Ayers Rock is dan van Darwin uit ongeveer 1500 km. Dan zitten we echt bijna in het midden van Australie. De weg is; immer gerade aus, zoals je dat in het Duits zegt. We rijden gemiddeld 95 km. Per uur, om diesel te besparen. Na een uur of 10 besluiten we ergens te kamperen. AU $ 8,-- per nacht per persoon,
€ 6,-- dus. Niet echt veel, is mij meer waard dan ergens te kamperen langs de weg, dit is wat de mannen eerst van plan waren. Safety first natuurlijk is mijn stelling. Ik hou van avontuur en kamperen, maar heb mijn leven ook lief.
Verder op de weg zwaaien alle chauffeurs van beide richtingen altijd even naar elkaar, niet omdat ze elkaar kennen, maar even te checken of de ander nog wakker is. De weg is namelijk so boring. En de mogelijkheid om in slaap te vallen is zeer reëel. Overigens weet ik niet of het zwaaien helpt, ben je namelijk al aan het pitten, dan is het al te laat.
Dinsdag 4 januari
Vroeg opgestaan, tent ingepakt, ontbeten en verder op weg naar Alice Springs.
Onderweg wat rotsblokken gefotografeerd en verder gereden. Rond 16.00 kwamen we dan aan in Alice Springs. Een hostel gezocht, onze lifter / fietser Johannes ( overigens is hij wel de grootste player die ik in mijn leven tegen ben gekomen, wat een charmeur zeg, wel lachen hoor) heeft in de auto geslapen en wij in het hostel. Het is overigens niet zo moeilijk om liftend, door Australië te reizen. Er is een site, gumptree, waar alle backpackers vragen stellen wie waar heen rijdt. De kosten deel je dan als het goed is, je moet je gasten dan wel vertrouwen. Een easy way of travelling. Mocht ik ooit nog eens zo een reis gaan maken, dan ga ik dat natuurlijk ook doen. Zo leer je weer meer en meer.
Het hostel was meer dan in orde, een leuke bar, lekker bier en een warme douche.
Ben ongeveer om 01.00 uur gaan slapen.
Woensdag 5 januari,
Ik was zoals gewoonlijk vroeg wakker, heb wat ontbeten, was gratis in het hostel. Je moet het dan wel zelf maken. En je moet je er niet teveel bij voorstellen. Brood, pindakaas, basterd suiker en jam. Thee of koffie mag je ook zelf maken.
11.20, veel te laat zijn we vertrokken naar Uluru, ( Ayers Rock), we zullen daar natuurlijk wat foto's schieten eromheen lopen ( 9,2 km) en dan maar ergens gaan kamperen. Is dan namelijk te laat dan. Adelaide is namelijk ook nog eens ongeveer 1100 km.
Wooooooooooow, super zeg. THE AYERS ROCK, oftewel zoals de Aboriginals het noemen de ULURU. Weer iets wat ik heb mogen bewonderen. Het is een enorme rots en helemaal rood, straks de zonsondergang bezichtigen.
De mannen lopen nu 9,2 km om de rots, ik had het ook kunnen doen, zou niet slecht zijn voor mijn gestel, maar goed, ik koos ervoor om het niet te doen. Ben nu alweer bijna drie weken weg en ik merkte dat ik geen avond alleen was geweest. Ik had voor mezelf even wat quality time nodig. Al is het maar voor anderhalf uur. Even alles op een rij zetten, je denkt aan zoveel als je weg bent. In mijn geval mijn hele lieve ouders, mijn lieve broers en de rest van de familie, mijn vrienden, mijn collega 's en leerlingen op mijn werk, waar ik heel graag ben, mijn anderen reizen, mijn jeugd. Ach je kunt het zo gek niet bedenken.
Verdomme, ik ben nu al een tijdje aan het wachten en die twee zijn er nog niet. Zo direct is de sunset en deze schijnt geweldig te zijn. Als de zon op de rotsen schijnt en dan ondergaat. Heb nog 20 minuten, zou ik naar de plek rijden waar je het het beste kunt zien of blijven wachten op hen. Helaas besloot ik te wachten en heb dus geen mooie foto 's hiervan. Hier baal ik echt van. Hoop dat iemand ze wel heeft.
Toen ze terug kwamen zijn we een kampeerplek gaan zoeken, eerst besloten we wild te gaan kamperen ( er was echt geen camping in de buurt) , maar dat was Aboriginal land. Dus maar niet doen, daarna hebben we een rest place langs de weg gevonden. Hier hebben we noodles gegeten, de tent opgezet en de rest van de avond genoten van de koele bries en de sterrenhemel. Door het gaas in de tent keek je naar boven en het was beter dan een vijfsterrenhotel. Dat maakte wel weer wat goed.
Donderdag 6 januari,
Weer een lange dag te gaan, nu richting Cooper Pedy, een klein stadje waar ze opaal vinden. Stenen die juweliers vaak gebruiken. Het bijzondere aan dit stadje is dat veel onder de grond ligt, hostel, bar, kerk, winkel, etc. Dit is vanwege de hitte. Wil ik toch eens meemaken. Daar aangekomen, komen we erachter dat het hostel underground vol is en dat we dan weer maar als vanouds moeten gaan kamperen. AU $ 20 per nacht voor drie man. Niet te duur. Daarna op zoek naar een bar en iets te eten. Niks gevonden. Ik heb maar een blik witte bonen met tomatensaus gekocht en open gemaakt en koud gegeten. Is goed te doen hoor.
Vrijdag 7 januari,
Op naar Adelaide, 11 uur rijden en vroeg vertrekken. Ik zal straks Fabian gaan verlaten en wat langer in Adelaide blijven. ( Johannes onze wereldreiziger zou Fabian nog AU $ 100, terug moeten geven. Gemaakte benzine kosten etc. Hij had het geld niet en zou het dus nog komen brengen naar het hostel waar Fabian en verbleven, hij had namelijk weer een vriend hier zitten en zou daar slapen. Inmiddels heeft Fabian het geld nog steeds niet en ik vrees het ergste voor hem.) Gelukkig is Johannes het geld komen brengen en was ik heel blij dat ik ongelijk had.
Anders ben ik veel te vroeg in Melbourne. Adelaide is mooi heb ik begrepen. Het weer is nu ook wat aangenamer dan die constante hitte.
Even kort door de bocht een impressie over "de Outback ", deze was lang, Uluru was bijzonder, saai, warm, dagen rijden, natuurlijk wel afwisselen anders is het echt te gevaarlijk, ik dacht dat Australië het land van de Kangaroo's was en het land met de hoogste kamelen populatie. Heb alleen maar dode kangaroo 's gezien op de weg en twee dode kamelen langs de weg. Waarschijnlijk zijn deze opzettelijk dood geschoten.
Ik ben blij dat ik weer in de bewoonde wereld ben :-)
In Adelaide aangekomen gingen we op zoek naar een hostel, vonden er een maar die was vol. Zij belden voor ons op of er plaats was in een ander hostel. Yep we konden naar Sunny's.
Wat een k.... nacht, benauwd, bed was super slecht, eigenaresse was vreemd. Ze bakte voor ons wel pannenkoeken in de ochtend, dat was dan wel weer leuk, maar omdat ze onze moeder niet was, konden we wel zelf afwassen. Is ook meer dan begrijpelijk vind ik.
Zaterdag 8 januari,
Vandaag meteen weer naar het andere hostel. Er scheen namelijk vandaag plaats vrij te komen. Inderdaad, er waren weer plekken vrij, dit hostel was meteen een hostel waar ik wel een paar dagen kon blijven. Ik heb dan ook besloten om hier tot donderdag 12 januari te blijven. Lekker relaxen, stad verkennen, naar het strand etc etc. Het bed was een verademing in vergelijking met het vorige hostel. Goede airco, goede matras, prima vertoeven dus. De hele dag niks gedaan, wat mails gecheckt, gekaart, gekaart en gedronken. Niet teveel overigens.
Nou dat was het weer voor even. Het vierde verslag zal eerder komen.
Liefs,
Bart
-
11 Januari 2011 - 00:07
Wez:
hey bart,
leuk weer wat te lezen over je trip! ik ben al weer terug uit ierland en beginne nu met de voorbereiding op borneo!
geniet ze daar!
grtz,
wez -
11 Januari 2011 - 00:10
Wez:
nog even een toevoeging:
wat je vertelde over de onderdrukking. in canada en delen van de states gaat dit precies het zelfde. de indianen krijgen daar nu ook betaald in hun reservaten en veroorzaken veel overlast. erg jammer dat de mooie cultuur zo weg gewerkt word door gedwongen ontwikkelingen... -
11 Januari 2011 - 06:09
Lies:
He lieve Bart,
Leuk om zo uitgebreid over je avonturen te lezen! Klinkt allemaal weer erg vertrouwd en ik moet veel terug denken aan mijn reizen door OZ..
Blijf genieten en nog heel veel plezier en mooie/ bijzondere momenten gewenst!
Veel liefs, Lies (Edwin en Lynthe) -
11 Januari 2011 - 08:32
Femke Kettenis:
Vanuit een drukke school, op een koude (maar mooie), hectische ochtend; lees ik je prachtige verslag.... Veel plezier en ander moois!
Lieve groeten, Femke. -
11 Januari 2011 - 09:52
Mam En Pap:
Dit was zeker een lang verhaal, dat het reizen daar eentonig kan zijn dat hebben wij toen ook gemerkt, maar het landschap heeft toch iets moois.
Jammer dat je de zonsondergang bij de Uluru niet hebt kunnen zien.Dat mensen daar zoveel kunnen verdienen dat heb ik niet geweten,maar daar tegenover staat dat de kosten daar hoog zijn en dat er ook geen pensieoen is of zoeen ziektekosten verzekering als hier.
geweldig dat elke dag beschrijft zodat we de hele reis goed kunnen volgen.Het slapen is niet altijd goed geweest maar dat hoort bij een avonturier.We hebben in het boekje gekeken en ook gezien en gelezen dat Adalaide het is een grote stad.
Je zit dan wel weer in de bewoonde wereld.Geniet ervan en laat daar ook hier wat van horen, ik hoop dat je in Melbourne ook een paar dagen kunt vertoeven.
veel liefs en kusjes
Mam en Pap -
11 Januari 2011 - 12:33
Jolanda:
Ben momenteel ziek, en hoest mijn longen zowat uit mijn lijf!!
En heb zojuist vanuit mijn bedje, met de laptop op schoot, weer kunnen genieten van al je belevenissen daar!
Ik snap je helemaal, over de aboriginals en kan ook niet tegen al dat onrecht, wat deze lieve mensen is aangedaan!
Lieve Bart ik wens je nog een hele mooie tijd daar.
Lees het wel weer!
Dikke kus, Jolanda x ;-) -
11 Januari 2011 - 12:55
Omejos:
Bart, oude globetrotter. Leuk man al die verhalen. Wordt je alleen maar wijzer van (hoop ik). Greets mate, Unclejoe RNLA -
11 Januari 2011 - 15:25
Jo Segers:
Hoi Bart,
Je veslag gelezen. Interessante reis maak je daar. Hoe komen al die Duitsers in Australie? Ik dacht dat de Hollanders het reislustigste volkje vormden want die kom je op de hele wereld tegen zegt men.
Veel plezier verder en blijf uit de buurt van water!
Jo -
11 Januari 2011 - 16:26
Marian:
Hallo Bart, ik heb je verslag met plezier gelezen vond het heel boeiend.
Wens je nog heel veel leuke momenten toe en let ook op ke zelf.
Dikke kus en groeten van ons allemaal.
Groeten Marian M. -
11 Januari 2011 - 17:35
Ank:
Nou jongen,een hele mond vol.
Wat een verslag.Ik heb even rustig de tijd genomen om het te lezen.Jij beleeft ook een hoop,Bart.Ik zou soms wel eens muisje willen spelen in je rugzak.Leuk dat je zoveel vertelt over de gewoontes en gebruiken in Australië.Je moet ,als je terug bent,toch echt eens met Loek om de tafel.Leuk dat je reageerde op haar verslag.Dat volg ik ook op de voet.Lieverd,pas goed op jezelf en hou droge voeten.Liefs en kusjes van je tante. -
11 Januari 2011 - 20:08
Loek:
Mooi dagboek..
Houd je haaks!
Mazzel -
11 Januari 2011 - 22:10
Jimmy:
Hey meneer,
gelukkig nieuwjaar nog he,
leuk om te lezen wat u allemaal doet en nog veel succes.
Grtz Jimmy
-
12 Januari 2011 - 09:14
Iris :
Hee bart,
super om je verhalen te lezen!
Het bevalt je volgens mij wel goed!
We spreken ons vast wel weer als je terug bent op een of ander global weekend:)
Groetjes
ook van mijn ouders! -
12 Januari 2011 - 17:53
Fleur:
Heb ticket geboekt...kom dit weekend.....x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
