Op weg naar een dagje Ramadan,
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
10 Augustus 2013 | Nederland, Kerkrade
Hallo lieve mensen allemaal.
Vrijdag 2 Augustus,
Al ben ik niet in Nederland, toch ben ik vandaag een beetje zenuwachtig geweest. Ik had namelijk gewed met Jouke, (Jouke is de vriend van Fiona en zij komen een keer bij mij op bezoek om naar Roda te komen kijken, hij is namelijk een liefhebber van voetbal in het algemeen) om een biertje dat Roda JC met 2-2 gelijk zou spelen tegen Ajax. Helaas werd het 3-0. Maar als Pluim nu de 1-2 had gescoord, had ik het nog willen zien. Maar goed, als als als...... .
Een beetje een off day had ik vandaag wel, had slecht geslapen, had voor het eerst last van mijn buik, voelde me niet zo lekker en we moesten nog lang reizen. Pffff, een echte zeur dag denk ik en dat is niks voor mij.
In het begin verliep de reisdag wel oké, nergens last van. En we bezochten de Atlas studio's, the Gladiator, Ben Hur, Asterix en Cleopatra zijn hier onder andere opgenomen. Ik was nog nooit in zo een film studio geweest. Toch wel leuk en je weet dat je normaal gesproken, als je een film kijkt belazerd wordt, maar nu word je volgens mij nog meer genept dan ik al dacht. Ik zal dan nu ook met andere ogen een film bekijken de komende tijd totdat het nieuwe er ook weer vanaf is.
Na de studio's konden we weer gaan lunchen en weer een Kashba gaan bezoeken. Een Kashba is een soort burcht. En we zaten goed en wel bij het restaurant en ik was het zat. Ik had geen zin meer in een of ander Marokkaans gerecht. De vele rijst in Indonesië ging me toch veel makkelijker af. Ik had zin in gewoon fruit, sinaasappel, banaan, appel of wat dan ook. Ik ben dan ook opgestaan en vertrokken en ben wat fruit gaan zoeken in het plaatsje. Remy dacht er hetzelfde over en volgde me op de voet. Vrij snel werden we geholpen door iemand die ons naar het fruitstalletje bracht en de appel, sinaasappel en banaan werden gescoord. Daarna op een " terrasje " gezeten en wat water, cola en jus gedronken. De Kashba kon me ook gestolen worden. Ik heb er genoeg gezien. Ik zei toch dat het mijn off day zou zijn. :-(.
Ach je gaat ook nadenken over de bezienswaardigheden die je overal ziet, in India had ik het negen jaar geleden helemaal gehad met de Maharadja paleizen, in Oostelijk Afrika heb ik het ook wel eens gehad met de Massai dansen, maar niet met de dieren en de mensen. En nu hier met de Kashba's en de Moskeeën. Het is allemaal teveel van hetzelfde. Maar van de andere kant denk ik weer dat elk land zijn bijzonderheden wil laten zien en zijn gastvrijheid wil tonen, vandaar dat er constant ongevraagd mensen
met ons meelopen om ons de weg te wijzen. En ik stel me zo voor dat als er een stel Japanners naar Nederland komen ze het op een gegeven moment ook wel gehad hebben met de dijken, de tulpen en de molens, de boottochten door de grachten. Deze lijken tenslotte ook allemaal op elkaar. En besluiten ze om sneller door te reizen dan om alles veel van hetzelfde te zien in Nederland. Zo kunnen ze Europa dan binnen drie weken doen. De afstanden zijn hier dan ook beter te overbruggen.
Dus na ons " terras " bezoek, dat gelukkig een half uurtje korter was dan verwacht moesten we nog drie uur richting Zagora rijden in de bus waarin het loei warm was en de chauffeur weer als een idioot reed. Ik moet wel zeggen dat het uitzicht fantastisch was en daar heb ik dan wel van genoten. Aangekomen bij het hotel was het wifi bereik top, slaapkamers in orde en airco slecht. Inmiddels was ik wel doodmoe en wilde ook vroeg gaan slapen, maar eerst moest nog gegeten worden. Om 20.30 uur hadden we afgesproken om ergens pizza te gaan eten, we kwamen 20.45 aan bij de pizzatent en bestelden 10 pizza's. Na een drie kwartier kwam de ober ons doodleuk vertellen dat er nog maar deeg was voor drie personen. Pffff, we hebben dus allemaal onze drankjes betaald en zijn naar de buren gegaan. Daar werden we gelukkig snel geholpen, maar de zin om een pizza te eten was me wel helemaal vergaan. Ik kreeg hem dan ook niet helemaal op.
Jezus wat was ik blij dat in bed lag, morgen zou ik een gat in de dag gaan slapen. Dat was althans mijn bedoeling.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zaterdag 3 Augustus,
Na een bloedhete nacht werd ik dan wakker , ik dacht dat het laat was en dat ik had uitgeslapen. Er kwam een kleine vloek uit mijn mond toen ik de tijd zag en ik dacht, dit is mijn lot, ik kan en mag gewoon niet uitslapen. Het was namelijk 05.30 uur. Pfffffffff.
Vandaag zou ik dus niks gaan doen, heb vanmorgen uitzending gemist gekeken, natuurlijk de samenvatting van Ajax - Roda JC bij Studio Sport, heb wat gegeten en heb een bedje bij het zwembad ingepikt en de hele dag niet meer afgegeven. Had een ATV dag namelijk. Betreft het bedje is het niet helemaal waar, had hem in de middag afgestaan aan Hanneke, eerlijk zullen we alles delen hè? Lezen, blog bijschrijven, drinken, eten, spelletje spelen, kletsen en dat was het dan.
Ik heb toch nog een fotomoment gehad, Zagora was namelijk het laatste plaatsje dat handelaren bezochten voordat ze 52 dagen per kameel naar Timboektoe verder reisden. Tijdens de wandeling erna toe hebben we de plaatselijke Fc Zagora ook nog aan het werk gezien. Geen idee tegen wie ze speelden, maar Ultra's hadden ze wel degelijk. En ik mocht zelfs de graffiti op de muur van de Ultra's fotograferen. Ik heb deze club na Roda JC natuurlijk in mijn hart gesloten en zal ze dan ook met enige regelmaat gaan bezoeken. ;-)
En voordat ik het vergeet te vertellen, over twee dagen in Marrakech ga ik mijn ramadan dag houden, eens kijken hoe het me bevalt. Vroeg eten, dan de hele dag niet drinken en eten tot na zonsondergang. Ben ik blij dat ik in Marokko zit waar de zon eerder ondergaat dan in Nederland :-).
Dat was het voor vandaag!
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zondag 4 Augustus,
En de laatste week is aangebroken, nu naar Marrakech en dan richting de kust. Daar zal het wel wat koeler zijn neem ik aan en kunnen we weer verse vis eten. Maar eerst morgen nog de ramadan-dag.
Ik kan nu al schrijven dat ik Marokko echt afgevinkt heb. Ik zal binnen nu en twintig jaar vast nog wel een keer (Israël), Jordanië, Iran, Saudië-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten bezoeken, maar dan heb ik ook genoeg gezien van de Arabische wereld denk ik.
In de middag na de lunch zijn we naar de voor mijn gevoel voorlaatste Kasba geweest. Het was Ait Benhaddou, het zag er van buiten super mooi uit. Een groot mooi zandkasteel van veraf en het valt onder UNESCO. Van binnen was het letterlijk ouwe leem.
De weg naar Marrakech verliep niet helemaal vlekkeloos, het Atlas gebergte is geweldig mooi, maar onze " geweldige chauffeur " zorgt ervoor dat je toch anders kijkt naar de ravijnen. In plaats van dat hij nu rustig naar beneden rijdt, wil hij de bochten zo kort mogelijk nemen en zo snel mogelijk beneden zijn. Ik heb vaak in de bus gezeten in de bergen en nog wel hoger dan deze, maar deze chauffeur maakt de tocht voor velen in onze bus tot een kleine "hel". Gelukkig heeft dit persoontje er minder last van, maar observeer het wel in de bus.
We kwamen rond 19.00 uur in Marrakech aan, tien minuten met de taxi van het levendige centrum. Niet erg hoor, had geen puf meer om er heen te gaan, zal ik morgen wel gaan doen. Maar eerst hebben Frits en ik op mijn I Pad studio sport gekeken, lekker relaxt hoor. Daarna zijn Remy, Hester, Frits en ik makkelijk gaan eten en jawel, we gingen naar de Mc. Donalds. Ik dacht even mijn laatste avondmaal opeten en zoveel mogelijk, want morgen eet ik niks. Ramadan!
Wat is die Remy toch een rare vogel, ik ken hem nu iets langer en ik denk dat ik mijn mening ook niet meer bijstel. Op een gegeven moment zegt hij tegen Hester dat hij zich enorm irriteerde aan het gedrag van Carlie in de bus en dat hij van plan was om haar over drie stoelen heen te trekken. Carlie trok namelijk veel te veel aandacht en hij vond haar flauw, te uitdagend en niet leuk en als hij in het vliegtuig bij haar in de buurt zou zitten, dan naar de piloot zou stappen en dan stennis gaan schoppen. Nou, Frits en ik zagen het duidelijk anders, Carlie is juist bijdehand ( en hij moet een half uur nadenken voordat hij misschien een grappige opmerking heeft ) en zeer grappig, ze vermaakt veel mensen en ja ze vraagt om aandacht, maar dat doet meneer ook. De eerste week loopt hij met een Jordaanse tulband om, deze kunnen ze hier niet zo waarderen. De tweede week loopt hij met een Marokkaanse doek om en drinkt hij uit de rivier omdat hij geen water bij zich had tijdens een wandeling in de zon. En dan vraag ik me nu af wie de aandacht trekt. Nou ik mocht van hem sarcastischer zijn in mijn blogs en meer humor erin zetten. Nou Remy, ik hoop dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren. ;-)
En nu hebben we onze Frits weer en zijn bankpas. Wat een pechvogel is het ook:-). Terwijl Remy ( Ja, Remy is een jaar of twee geleden volledig bekeerd tot het Christendom, gedoopt en al en bezoekt de kerk bij twee gemeenten, ik wil niet zeggen dat hij extreem is maar wel zeer gelovig) en Hester aan het bakkeleien waren over de Palestijnen en de Joden, wilde Frits gaan pinnen en ja hoor er ging weer wat mis, zijn pas werd ingeslikt, dus morgenvroeg maar naar de bank en proberen het pasje terug te krijgen. We zullen zien.
Na het eten ben ik mijn ontbijtje gaan halen voor morgenvroeg ik had namelijk om 03.45 uur de wekker gezet.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Maandag 5 augustus,
Ramadan-dag!
Pffffff, de wekker ging wel heel vroeg. Om 03.45 uur werd mijn nachtrust dan verstoord, ik moest voor 04.14 hebben gegeten en gedronken en daar moet ik het dan de hele dag meedoen. Nu ik dit schrijf is het 08.04 uur en ik moet nog even.
Voordat Frits en ik de taxi namen zijn we eerst het bankpasje gaan halen, dat verliep vlekkeloos gelukkig, daarna een sightseeing Marrakech gedaan, een voormalig Paleis, een of andere mooie tuin, wederom een leerlooierij en een paar winkels bezocht die we van onze taxichauffeur moesten gaan bekijken, ze waren namelijk meer dan de moeite waard. :-)
Inmiddels is het 15.45 uur en het aftellen is echt begonnen. Dit is niet leuk, ik rammel, heb dorst en ben nu even futloos. Respect voor de Moslims hoor! Zij liever dan ik, ik zal me in ieder geval niet tot dit geloof bekeren, dat is een ding wat zeker.
Om19.30 uur zat het er dan op en kreeg om te beginnen dadels en melk. Wat was dat lekker zeg. Ik genoot echt van het eten en drinken. Velen hebben de foto's kunnen zien op Facebook. Ik schrijf nu alsof ik dagen niet had gegeten en gedronken. Zo voelde het wel namelijk, maar was gelukkig niet zo. Het niet drinken was echt het moeilijkste, ik nam wel eens wat water, liet het door mijn mond gaan om deze te verfrissen en spuugde het water weer uit. Dat was echt vreemd, de neiging is gewoon zo groot dat je alles wil opdrinken, maar dat deed ik nu dus niet. Buiten was het 46 graden hoorde ik achteraf, ik was blij dat ik vanaf ongeveer 12.45 op de kamer ben geweest met airco. Dat maakte het net iets makkelijker, stel je voor dat ik nog wat aan het bezichtigen was in die hitte.
Trouwens Frits heeft me ook gestimuleerd en als hij wat water dronk, dat deed hij dat niet voor mijn neus. Lief toch!
In de avond zijn we nog even naar het beroemde plein van Marrakech geweest, wat een circus en totaal niet wat ik me ervan had voorgesteld. Ik denk dat de naam meer is dan dat het daadwerkelijk is. (Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik zelf nog onder de indruk was van mijn eigen Ramadan-dag.) Dat had ik een aantal jaar geleden ook met de Fiji eilanden, die waren leuk en mooi, maar de naam was exotischer dat het daadwerkelijk was.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Dinsdag 6 augustus,
Zzzzzzzzzz en de biologische wekker geen weer af om 6 uur, tsja het is eentonig ik weet het. Ben om 07.30 maar gaan douchen en ontbijten en daarna toch nog even wat cultuur gesnoven van Marrakech voordat we om 14.00 uur vertrokken naar onze laatste "rustplaats" Essaouiara.
Frits en ik zijn vanmorgen nog naar graftombes geweest van een paar sultans, daarna zijn we nog door de medina gelopen en Frits heeft nog een magic-box gekocht en een cadeautje gekregen van een houtsnijwerker, is toch Frits 's interesse, hij is namelijk timmerman. En ik heb nog tevergeefs gezocht naar een kerststalletje en een wereldbol. Het terrasje, waar we zijn gaan zitten toen we de medina uit kwamen, was helemaal in orde.
Nou de weg terug per taxi naar het hotel was weer iets apartst. Inmiddels weten we dat de prijzen liggen tussen de 11 dirham en de 80 dirham. Is dus ongeveer zeven euro verschil en dat vind ik veel.
We hielden dus een taxi aan op de weg, wilden instappen, hadden namelijk al een prijs afgesproken van 30 dirham, maar een andere chauffeur belemmerde ons. We mochten niet instappen en moesten bij de taxi standplaats gaan instappen. Hij vroeg 50 dirham, natuurlijk weigerde wij en zeiden nu 20 dirham. Resultaat was dat hij keek als een botsauto en een andere chauffeur hoorde ons en deze hapte meteen en wilde ons meenemen. Natuurlijk waren weer veel mannen over de zeik toen we met de chauffeur meegingen. Toen we goed en wel zaten keek onze chauffeur niet en reed een andere taxichauffeur aan die voor zijn auto stond. Hij zag hem echt niet staan, hij wilde gewoon meteen weg. Ik was blij dat ik "STOP" zei, anders had hij er echt onder gelegen. Tsssss, geef deze mannen een sleutel van een auto en ze zijn compleet van de leg.
Nu weer even naar onze chauffeur, die gast is ook een gebed zonder einde. Heeft hij anderhalve dag de tijd om de airco van de bus fatsoenlijk te laten maken, heeft hij waarschijnlijk uit zijn neus liggen eten. We hebben vanmiddag dus drie en half uur zonder airco in de bus gezeten en de temperatuur buiten is om en nabij de 45 graden. Kun je nagaan hoe chill het in de bus was.
Karin merkte op dat we misschien Marokko te veel met het Westen vergeleken, van een kant heeft ze helemaal gelijk en moet je ook het Westen achter je laten. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar aan de andere kant denk ik wel, dat Marokkanen het op een gegeven moment ook niet meer zouden pikken als er al bijna drie weken problemen waren met de airco. Had best gemaakt kunnen worden, ze werken ook tijdens de Ramadan en ik weet als geen ander in de bus, (op Hester onze reisleidster na, ze is namelijk moslima geworden) , dat het niet makkelijk is, maar bij een garagebedrijf had het zeer zeker gekund.
Voor de rest verliep de reis gelukkig vrij snel en hebben we nog een vrouwen coöperatie bezocht waar ze oliën maakte. Voor de huid etc. en om te koken.
Rond 17.45 kwamen we dan aan in Essaouiara en ons hotel lag middenin de Medina, daar konden geen bussen en auto's komen. Gelukkig waren er twee mannen met " bolderkarren " die onze bagage naar ons hotel brachten. Dat scheelde!
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Woensdag 7 augustus,
Nou Frits en ik hebben een meningsverschil, ik zeg dat ik dit vissersdorpje geweldig leuk, relaxt en mooi vind. Vergeet ik erbij te zeggen dat de temperatuur ook vele malen fijner is dan de rest van Marokko en meneer gelooft mij niet. Hij zegt dat ik hem in de zeik neem en ik er eigenlijk ook niks aan vind, ja hij vindt er niks aan, maar ik wel. Ik moet er wel bij zeggen dat ik het natuurlijk met een stalen gezicht en zeer sarcastisch breng. Dus ik kan me zijn twijfel wel voorstellen. Maar is wel grappig zo. Ik weet in ieder geval voor mezelf dat ik hier geniet.
Vanmorgen hebben we een zeer eenvoudig ontbijtje gehad en zijn Frits en ik door het plaatsje gelopen. Op een gegeven moment zag ik dat je ergens een Marokkaanse kookcursus kon volgen. Dit kon ik natuurlijk niet laten schieten en heb er twee Marokkaanse gerechten gemaakt. Een kip pastille en een triangel ( ingepakt in filo, een soort bladerdeeg) met daarin aardappelpuree, mager rundergehakt etc. Recepten heb ik in mijn mobiele gezet. Daar ben ik dus een vier uur bezig geweest, we hebben het natuurlijk ook opgegeten. Mijn middag was dus zeer geslaagd en lekker, daarna ben ik nog wat kruiden gaan kopen die hier volgens mij toch wat goedkoper zijn dan in Nederland. Één gram saffraan is hier ongeveer 2 euro, geen idee hoe duur het in Nederland is, maar volgens mij duurder. Ik heb dus vijf gram gekocht, dat leek me voldoende. En natuurlijk andere kruiden.
Bij het hotel aangekomen nog even relaxt op het dakterras gezeten en genoten van de zon en de zeewind. Voordat we gingen eten hoorden we dat onze chauffeur, zijn hulpje en de bus naar Casablanca zijn vertrokken. We krijgen vrijdag een nieuwe bus, chauffeur en hulpje. Enkele meiden hadden Djoser een mail gestuurd en er gebeurde nu wat. Hester was voor hen te soft en wilde alles op de vredelievende manier oplossen. Dat werkte dus niet en hadden ze naar Djoser gemaild. Ik had die gast geen fooi gegeven op het eind en gereclameerd na de reis. Persoonlijk had ik dit eerst met de groep besproken in plaats van dit even op eigen houtje te doen.
In de avond had ik maar weinig gegeten en ben vroeg gaan slapen.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Donderdag 8 augustus,
Na het douchen, woordjes leggen, quiz battelen en het sobere ontbijtje zijn we lekker langs het strand gaan wandelen. Ik heb tijdens het ontbijt een fijn gesprek gehad met Maddy, zij is volgens mij 59 en werkt op een basisschool in Den Haag. Ze kwam me toch even met een oude wijsheid van haar oma, ik moest er even over denken, maar voor mij was het de spreuk van de vakantie! Hier komt hij dan: iedere leeftijd heeft " zijn tijd " . Zo denk daar maar even over na!
Over nog een wijsheid gesproken, van Karin hoorde ik dit en zij weer van haar moeder:
In het laatste hemd zitten geen zakken :-), mogen we ook over nadenken.
Het wandelen was echt heerlijk langs de kust, een lekkere bries, lekker veel zon en totaal niet benauwd. Echt heerlijk dit vissersdorp, daarna zijn we met Karin, Hanneke, de gezusters, Helma en Marian, Frits, Carlie en ik lekker gaan lunchen. Om daarna lekker te hebben gerelaxt op het dakterras voordat we zouden gaan avondeten met z'n allen.
Het eten stond in het teken van de afscheidsavond voor ons allen. Er kwam een leuke toespraak van Mieke voor Hester en ik had in ieder geval lekkere kreeft gegeten.
Heb Hanneke en Karin nog uitgenodigd om bij mij een wijntje te komen drinken bij mij thuis, heb Frits gezegd dat ik hem een prettige kamergenoot vond en mocht ik weer een groepsreis maken, zou ik er geen problemen mee hebben om Frits weer als kamergenoot te hebben.
Op het eind van de avond had ik nog 50 dirham over voor de hele reisdag morgen. Ga ik wel redden, had namelijk al dingen ingekocht want morgen is namelijk alles dicht.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Vrijdag 9 augustus,
De laatste reisdag was vanmorgen begonnen om 09.00 uur. Eerst via een aantal plaatsen en een kleine 400 km naar Casablanca gereden alvorens we het vliegtuig hadden genomen naar Frankfurt midden in de nacht. De nieuwe chauffeur reed in in ieder geval stukken beter en de airco deed het ook. Wat een verschil!
Vanmorgen was toch nog wel even bijzonder, vandaag is het Suikerfeest begonnen en velen liepen naar de Moskee, alles was dan ook gesloten. Was wel indrukwekkend en deed me denken aan vroeger toen de nachtmissen met Kerstmis ook nog erg druk bezocht werden en hele families naar de kerk liepen.
Erratum: - in mijn blog schreef ik over bedoeïenen tenten, moet
zijn berber tenten.
- in mijn blog schreef ik over dat ik vier avonden voor
me zelf had gehad, waren
er maar twee sinds 16 Juni.
- misschien al gemerkt, maar Carly schrijf je zo : Carlie
Al met al was het ondanks mijn gezeik af en toe toch een fijne vakantie, veel gezien en toch nog gerelaxt omdat we drie weken weg waren in plaats van twee weken :-)
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zaterdag 10 augustus,
Na een langeven zware reisdag ben ik nu aan het genieten van eredivisie live en de waterpijp.
Verder wil ik afsluiten met het volgende:
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Vrijdag 2 Augustus,
Al ben ik niet in Nederland, toch ben ik vandaag een beetje zenuwachtig geweest. Ik had namelijk gewed met Jouke, (Jouke is de vriend van Fiona en zij komen een keer bij mij op bezoek om naar Roda te komen kijken, hij is namelijk een liefhebber van voetbal in het algemeen) om een biertje dat Roda JC met 2-2 gelijk zou spelen tegen Ajax. Helaas werd het 3-0. Maar als Pluim nu de 1-2 had gescoord, had ik het nog willen zien. Maar goed, als als als...... .
Een beetje een off day had ik vandaag wel, had slecht geslapen, had voor het eerst last van mijn buik, voelde me niet zo lekker en we moesten nog lang reizen. Pffff, een echte zeur dag denk ik en dat is niks voor mij.
In het begin verliep de reisdag wel oké, nergens last van. En we bezochten de Atlas studio's, the Gladiator, Ben Hur, Asterix en Cleopatra zijn hier onder andere opgenomen. Ik was nog nooit in zo een film studio geweest. Toch wel leuk en je weet dat je normaal gesproken, als je een film kijkt belazerd wordt, maar nu word je volgens mij nog meer genept dan ik al dacht. Ik zal dan nu ook met andere ogen een film bekijken de komende tijd totdat het nieuwe er ook weer vanaf is.
Na de studio's konden we weer gaan lunchen en weer een Kashba gaan bezoeken. Een Kashba is een soort burcht. En we zaten goed en wel bij het restaurant en ik was het zat. Ik had geen zin meer in een of ander Marokkaans gerecht. De vele rijst in Indonesië ging me toch veel makkelijker af. Ik had zin in gewoon fruit, sinaasappel, banaan, appel of wat dan ook. Ik ben dan ook opgestaan en vertrokken en ben wat fruit gaan zoeken in het plaatsje. Remy dacht er hetzelfde over en volgde me op de voet. Vrij snel werden we geholpen door iemand die ons naar het fruitstalletje bracht en de appel, sinaasappel en banaan werden gescoord. Daarna op een " terrasje " gezeten en wat water, cola en jus gedronken. De Kashba kon me ook gestolen worden. Ik heb er genoeg gezien. Ik zei toch dat het mijn off day zou zijn. :-(.
Ach je gaat ook nadenken over de bezienswaardigheden die je overal ziet, in India had ik het negen jaar geleden helemaal gehad met de Maharadja paleizen, in Oostelijk Afrika heb ik het ook wel eens gehad met de Massai dansen, maar niet met de dieren en de mensen. En nu hier met de Kashba's en de Moskeeën. Het is allemaal teveel van hetzelfde. Maar van de andere kant denk ik weer dat elk land zijn bijzonderheden wil laten zien en zijn gastvrijheid wil tonen, vandaar dat er constant ongevraagd mensen
met ons meelopen om ons de weg te wijzen. En ik stel me zo voor dat als er een stel Japanners naar Nederland komen ze het op een gegeven moment ook wel gehad hebben met de dijken, de tulpen en de molens, de boottochten door de grachten. Deze lijken tenslotte ook allemaal op elkaar. En besluiten ze om sneller door te reizen dan om alles veel van hetzelfde te zien in Nederland. Zo kunnen ze Europa dan binnen drie weken doen. De afstanden zijn hier dan ook beter te overbruggen.
Dus na ons " terras " bezoek, dat gelukkig een half uurtje korter was dan verwacht moesten we nog drie uur richting Zagora rijden in de bus waarin het loei warm was en de chauffeur weer als een idioot reed. Ik moet wel zeggen dat het uitzicht fantastisch was en daar heb ik dan wel van genoten. Aangekomen bij het hotel was het wifi bereik top, slaapkamers in orde en airco slecht. Inmiddels was ik wel doodmoe en wilde ook vroeg gaan slapen, maar eerst moest nog gegeten worden. Om 20.30 uur hadden we afgesproken om ergens pizza te gaan eten, we kwamen 20.45 aan bij de pizzatent en bestelden 10 pizza's. Na een drie kwartier kwam de ober ons doodleuk vertellen dat er nog maar deeg was voor drie personen. Pffff, we hebben dus allemaal onze drankjes betaald en zijn naar de buren gegaan. Daar werden we gelukkig snel geholpen, maar de zin om een pizza te eten was me wel helemaal vergaan. Ik kreeg hem dan ook niet helemaal op.
Jezus wat was ik blij dat in bed lag, morgen zou ik een gat in de dag gaan slapen. Dat was althans mijn bedoeling.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zaterdag 3 Augustus,
Na een bloedhete nacht werd ik dan wakker , ik dacht dat het laat was en dat ik had uitgeslapen. Er kwam een kleine vloek uit mijn mond toen ik de tijd zag en ik dacht, dit is mijn lot, ik kan en mag gewoon niet uitslapen. Het was namelijk 05.30 uur. Pfffffffff.
Vandaag zou ik dus niks gaan doen, heb vanmorgen uitzending gemist gekeken, natuurlijk de samenvatting van Ajax - Roda JC bij Studio Sport, heb wat gegeten en heb een bedje bij het zwembad ingepikt en de hele dag niet meer afgegeven. Had een ATV dag namelijk. Betreft het bedje is het niet helemaal waar, had hem in de middag afgestaan aan Hanneke, eerlijk zullen we alles delen hè? Lezen, blog bijschrijven, drinken, eten, spelletje spelen, kletsen en dat was het dan.
Ik heb toch nog een fotomoment gehad, Zagora was namelijk het laatste plaatsje dat handelaren bezochten voordat ze 52 dagen per kameel naar Timboektoe verder reisden. Tijdens de wandeling erna toe hebben we de plaatselijke Fc Zagora ook nog aan het werk gezien. Geen idee tegen wie ze speelden, maar Ultra's hadden ze wel degelijk. En ik mocht zelfs de graffiti op de muur van de Ultra's fotograferen. Ik heb deze club na Roda JC natuurlijk in mijn hart gesloten en zal ze dan ook met enige regelmaat gaan bezoeken. ;-)
En voordat ik het vergeet te vertellen, over twee dagen in Marrakech ga ik mijn ramadan dag houden, eens kijken hoe het me bevalt. Vroeg eten, dan de hele dag niet drinken en eten tot na zonsondergang. Ben ik blij dat ik in Marokko zit waar de zon eerder ondergaat dan in Nederland :-).
Dat was het voor vandaag!
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zondag 4 Augustus,
En de laatste week is aangebroken, nu naar Marrakech en dan richting de kust. Daar zal het wel wat koeler zijn neem ik aan en kunnen we weer verse vis eten. Maar eerst morgen nog de ramadan-dag.
Ik kan nu al schrijven dat ik Marokko echt afgevinkt heb. Ik zal binnen nu en twintig jaar vast nog wel een keer (Israël), Jordanië, Iran, Saudië-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten bezoeken, maar dan heb ik ook genoeg gezien van de Arabische wereld denk ik.
In de middag na de lunch zijn we naar de voor mijn gevoel voorlaatste Kasba geweest. Het was Ait Benhaddou, het zag er van buiten super mooi uit. Een groot mooi zandkasteel van veraf en het valt onder UNESCO. Van binnen was het letterlijk ouwe leem.
De weg naar Marrakech verliep niet helemaal vlekkeloos, het Atlas gebergte is geweldig mooi, maar onze " geweldige chauffeur " zorgt ervoor dat je toch anders kijkt naar de ravijnen. In plaats van dat hij nu rustig naar beneden rijdt, wil hij de bochten zo kort mogelijk nemen en zo snel mogelijk beneden zijn. Ik heb vaak in de bus gezeten in de bergen en nog wel hoger dan deze, maar deze chauffeur maakt de tocht voor velen in onze bus tot een kleine "hel". Gelukkig heeft dit persoontje er minder last van, maar observeer het wel in de bus.
We kwamen rond 19.00 uur in Marrakech aan, tien minuten met de taxi van het levendige centrum. Niet erg hoor, had geen puf meer om er heen te gaan, zal ik morgen wel gaan doen. Maar eerst hebben Frits en ik op mijn I Pad studio sport gekeken, lekker relaxt hoor. Daarna zijn Remy, Hester, Frits en ik makkelijk gaan eten en jawel, we gingen naar de Mc. Donalds. Ik dacht even mijn laatste avondmaal opeten en zoveel mogelijk, want morgen eet ik niks. Ramadan!
Wat is die Remy toch een rare vogel, ik ken hem nu iets langer en ik denk dat ik mijn mening ook niet meer bijstel. Op een gegeven moment zegt hij tegen Hester dat hij zich enorm irriteerde aan het gedrag van Carlie in de bus en dat hij van plan was om haar over drie stoelen heen te trekken. Carlie trok namelijk veel te veel aandacht en hij vond haar flauw, te uitdagend en niet leuk en als hij in het vliegtuig bij haar in de buurt zou zitten, dan naar de piloot zou stappen en dan stennis gaan schoppen. Nou, Frits en ik zagen het duidelijk anders, Carlie is juist bijdehand ( en hij moet een half uur nadenken voordat hij misschien een grappige opmerking heeft ) en zeer grappig, ze vermaakt veel mensen en ja ze vraagt om aandacht, maar dat doet meneer ook. De eerste week loopt hij met een Jordaanse tulband om, deze kunnen ze hier niet zo waarderen. De tweede week loopt hij met een Marokkaanse doek om en drinkt hij uit de rivier omdat hij geen water bij zich had tijdens een wandeling in de zon. En dan vraag ik me nu af wie de aandacht trekt. Nou ik mocht van hem sarcastischer zijn in mijn blogs en meer humor erin zetten. Nou Remy, ik hoop dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren. ;-)
En nu hebben we onze Frits weer en zijn bankpas. Wat een pechvogel is het ook:-). Terwijl Remy ( Ja, Remy is een jaar of twee geleden volledig bekeerd tot het Christendom, gedoopt en al en bezoekt de kerk bij twee gemeenten, ik wil niet zeggen dat hij extreem is maar wel zeer gelovig) en Hester aan het bakkeleien waren over de Palestijnen en de Joden, wilde Frits gaan pinnen en ja hoor er ging weer wat mis, zijn pas werd ingeslikt, dus morgenvroeg maar naar de bank en proberen het pasje terug te krijgen. We zullen zien.
Na het eten ben ik mijn ontbijtje gaan halen voor morgenvroeg ik had namelijk om 03.45 uur de wekker gezet.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Maandag 5 augustus,
Ramadan-dag!
Pffffff, de wekker ging wel heel vroeg. Om 03.45 uur werd mijn nachtrust dan verstoord, ik moest voor 04.14 hebben gegeten en gedronken en daar moet ik het dan de hele dag meedoen. Nu ik dit schrijf is het 08.04 uur en ik moet nog even.
Voordat Frits en ik de taxi namen zijn we eerst het bankpasje gaan halen, dat verliep vlekkeloos gelukkig, daarna een sightseeing Marrakech gedaan, een voormalig Paleis, een of andere mooie tuin, wederom een leerlooierij en een paar winkels bezocht die we van onze taxichauffeur moesten gaan bekijken, ze waren namelijk meer dan de moeite waard. :-)
Inmiddels is het 15.45 uur en het aftellen is echt begonnen. Dit is niet leuk, ik rammel, heb dorst en ben nu even futloos. Respect voor de Moslims hoor! Zij liever dan ik, ik zal me in ieder geval niet tot dit geloof bekeren, dat is een ding wat zeker.
Om19.30 uur zat het er dan op en kreeg om te beginnen dadels en melk. Wat was dat lekker zeg. Ik genoot echt van het eten en drinken. Velen hebben de foto's kunnen zien op Facebook. Ik schrijf nu alsof ik dagen niet had gegeten en gedronken. Zo voelde het wel namelijk, maar was gelukkig niet zo. Het niet drinken was echt het moeilijkste, ik nam wel eens wat water, liet het door mijn mond gaan om deze te verfrissen en spuugde het water weer uit. Dat was echt vreemd, de neiging is gewoon zo groot dat je alles wil opdrinken, maar dat deed ik nu dus niet. Buiten was het 46 graden hoorde ik achteraf, ik was blij dat ik vanaf ongeveer 12.45 op de kamer ben geweest met airco. Dat maakte het net iets makkelijker, stel je voor dat ik nog wat aan het bezichtigen was in die hitte.
Trouwens Frits heeft me ook gestimuleerd en als hij wat water dronk, dat deed hij dat niet voor mijn neus. Lief toch!
In de avond zijn we nog even naar het beroemde plein van Marrakech geweest, wat een circus en totaal niet wat ik me ervan had voorgesteld. Ik denk dat de naam meer is dan dat het daadwerkelijk is. (Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik zelf nog onder de indruk was van mijn eigen Ramadan-dag.) Dat had ik een aantal jaar geleden ook met de Fiji eilanden, die waren leuk en mooi, maar de naam was exotischer dat het daadwerkelijk was.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Dinsdag 6 augustus,
Zzzzzzzzzz en de biologische wekker geen weer af om 6 uur, tsja het is eentonig ik weet het. Ben om 07.30 maar gaan douchen en ontbijten en daarna toch nog even wat cultuur gesnoven van Marrakech voordat we om 14.00 uur vertrokken naar onze laatste "rustplaats" Essaouiara.
Frits en ik zijn vanmorgen nog naar graftombes geweest van een paar sultans, daarna zijn we nog door de medina gelopen en Frits heeft nog een magic-box gekocht en een cadeautje gekregen van een houtsnijwerker, is toch Frits 's interesse, hij is namelijk timmerman. En ik heb nog tevergeefs gezocht naar een kerststalletje en een wereldbol. Het terrasje, waar we zijn gaan zitten toen we de medina uit kwamen, was helemaal in orde.
Nou de weg terug per taxi naar het hotel was weer iets apartst. Inmiddels weten we dat de prijzen liggen tussen de 11 dirham en de 80 dirham. Is dus ongeveer zeven euro verschil en dat vind ik veel.
We hielden dus een taxi aan op de weg, wilden instappen, hadden namelijk al een prijs afgesproken van 30 dirham, maar een andere chauffeur belemmerde ons. We mochten niet instappen en moesten bij de taxi standplaats gaan instappen. Hij vroeg 50 dirham, natuurlijk weigerde wij en zeiden nu 20 dirham. Resultaat was dat hij keek als een botsauto en een andere chauffeur hoorde ons en deze hapte meteen en wilde ons meenemen. Natuurlijk waren weer veel mannen over de zeik toen we met de chauffeur meegingen. Toen we goed en wel zaten keek onze chauffeur niet en reed een andere taxichauffeur aan die voor zijn auto stond. Hij zag hem echt niet staan, hij wilde gewoon meteen weg. Ik was blij dat ik "STOP" zei, anders had hij er echt onder gelegen. Tsssss, geef deze mannen een sleutel van een auto en ze zijn compleet van de leg.
Nu weer even naar onze chauffeur, die gast is ook een gebed zonder einde. Heeft hij anderhalve dag de tijd om de airco van de bus fatsoenlijk te laten maken, heeft hij waarschijnlijk uit zijn neus liggen eten. We hebben vanmiddag dus drie en half uur zonder airco in de bus gezeten en de temperatuur buiten is om en nabij de 45 graden. Kun je nagaan hoe chill het in de bus was.
Karin merkte op dat we misschien Marokko te veel met het Westen vergeleken, van een kant heeft ze helemaal gelijk en moet je ook het Westen achter je laten. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar aan de andere kant denk ik wel, dat Marokkanen het op een gegeven moment ook niet meer zouden pikken als er al bijna drie weken problemen waren met de airco. Had best gemaakt kunnen worden, ze werken ook tijdens de Ramadan en ik weet als geen ander in de bus, (op Hester onze reisleidster na, ze is namelijk moslima geworden) , dat het niet makkelijk is, maar bij een garagebedrijf had het zeer zeker gekund.
Voor de rest verliep de reis gelukkig vrij snel en hebben we nog een vrouwen coöperatie bezocht waar ze oliën maakte. Voor de huid etc. en om te koken.
Rond 17.45 kwamen we dan aan in Essaouiara en ons hotel lag middenin de Medina, daar konden geen bussen en auto's komen. Gelukkig waren er twee mannen met " bolderkarren " die onze bagage naar ons hotel brachten. Dat scheelde!
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Woensdag 7 augustus,
Nou Frits en ik hebben een meningsverschil, ik zeg dat ik dit vissersdorpje geweldig leuk, relaxt en mooi vind. Vergeet ik erbij te zeggen dat de temperatuur ook vele malen fijner is dan de rest van Marokko en meneer gelooft mij niet. Hij zegt dat ik hem in de zeik neem en ik er eigenlijk ook niks aan vind, ja hij vindt er niks aan, maar ik wel. Ik moet er wel bij zeggen dat ik het natuurlijk met een stalen gezicht en zeer sarcastisch breng. Dus ik kan me zijn twijfel wel voorstellen. Maar is wel grappig zo. Ik weet in ieder geval voor mezelf dat ik hier geniet.
Vanmorgen hebben we een zeer eenvoudig ontbijtje gehad en zijn Frits en ik door het plaatsje gelopen. Op een gegeven moment zag ik dat je ergens een Marokkaanse kookcursus kon volgen. Dit kon ik natuurlijk niet laten schieten en heb er twee Marokkaanse gerechten gemaakt. Een kip pastille en een triangel ( ingepakt in filo, een soort bladerdeeg) met daarin aardappelpuree, mager rundergehakt etc. Recepten heb ik in mijn mobiele gezet. Daar ben ik dus een vier uur bezig geweest, we hebben het natuurlijk ook opgegeten. Mijn middag was dus zeer geslaagd en lekker, daarna ben ik nog wat kruiden gaan kopen die hier volgens mij toch wat goedkoper zijn dan in Nederland. Één gram saffraan is hier ongeveer 2 euro, geen idee hoe duur het in Nederland is, maar volgens mij duurder. Ik heb dus vijf gram gekocht, dat leek me voldoende. En natuurlijk andere kruiden.
Bij het hotel aangekomen nog even relaxt op het dakterras gezeten en genoten van de zon en de zeewind. Voordat we gingen eten hoorden we dat onze chauffeur, zijn hulpje en de bus naar Casablanca zijn vertrokken. We krijgen vrijdag een nieuwe bus, chauffeur en hulpje. Enkele meiden hadden Djoser een mail gestuurd en er gebeurde nu wat. Hester was voor hen te soft en wilde alles op de vredelievende manier oplossen. Dat werkte dus niet en hadden ze naar Djoser gemaild. Ik had die gast geen fooi gegeven op het eind en gereclameerd na de reis. Persoonlijk had ik dit eerst met de groep besproken in plaats van dit even op eigen houtje te doen.
In de avond had ik maar weinig gegeten en ben vroeg gaan slapen.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Donderdag 8 augustus,
Na het douchen, woordjes leggen, quiz battelen en het sobere ontbijtje zijn we lekker langs het strand gaan wandelen. Ik heb tijdens het ontbijt een fijn gesprek gehad met Maddy, zij is volgens mij 59 en werkt op een basisschool in Den Haag. Ze kwam me toch even met een oude wijsheid van haar oma, ik moest er even over denken, maar voor mij was het de spreuk van de vakantie! Hier komt hij dan: iedere leeftijd heeft " zijn tijd " . Zo denk daar maar even over na!
Over nog een wijsheid gesproken, van Karin hoorde ik dit en zij weer van haar moeder:
In het laatste hemd zitten geen zakken :-), mogen we ook over nadenken.
Het wandelen was echt heerlijk langs de kust, een lekkere bries, lekker veel zon en totaal niet benauwd. Echt heerlijk dit vissersdorp, daarna zijn we met Karin, Hanneke, de gezusters, Helma en Marian, Frits, Carlie en ik lekker gaan lunchen. Om daarna lekker te hebben gerelaxt op het dakterras voordat we zouden gaan avondeten met z'n allen.
Het eten stond in het teken van de afscheidsavond voor ons allen. Er kwam een leuke toespraak van Mieke voor Hester en ik had in ieder geval lekkere kreeft gegeten.
Heb Hanneke en Karin nog uitgenodigd om bij mij een wijntje te komen drinken bij mij thuis, heb Frits gezegd dat ik hem een prettige kamergenoot vond en mocht ik weer een groepsreis maken, zou ik er geen problemen mee hebben om Frits weer als kamergenoot te hebben.
Op het eind van de avond had ik nog 50 dirham over voor de hele reisdag morgen. Ga ik wel redden, had namelijk al dingen ingekocht want morgen is namelijk alles dicht.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Vrijdag 9 augustus,
De laatste reisdag was vanmorgen begonnen om 09.00 uur. Eerst via een aantal plaatsen en een kleine 400 km naar Casablanca gereden alvorens we het vliegtuig hadden genomen naar Frankfurt midden in de nacht. De nieuwe chauffeur reed in in ieder geval stukken beter en de airco deed het ook. Wat een verschil!
Vanmorgen was toch nog wel even bijzonder, vandaag is het Suikerfeest begonnen en velen liepen naar de Moskee, alles was dan ook gesloten. Was wel indrukwekkend en deed me denken aan vroeger toen de nachtmissen met Kerstmis ook nog erg druk bezocht werden en hele families naar de kerk liepen.
Erratum: - in mijn blog schreef ik over bedoeïenen tenten, moet
zijn berber tenten.
- in mijn blog schreef ik over dat ik vier avonden voor
me zelf had gehad, waren
er maar twee sinds 16 Juni.
- misschien al gemerkt, maar Carly schrijf je zo : Carlie
Al met al was het ondanks mijn gezeik af en toe toch een fijne vakantie, veel gezien en toch nog gerelaxt omdat we drie weken weg waren in plaats van twee weken :-)
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
Zaterdag 10 augustus,
Na een langeven zware reisdag ben ik nu aan het genieten van eredivisie live en de waterpijp.
Verder wil ik afsluiten met het volgende:
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.
Lila - saida of te -sbha -ala- chier
Live is good. Do what you like, like what you do :-)
-
10 Augustus 2013 - 22:01
Maud:
Heb me weer geamuseerd met je schrijfstijl, haha -
10 Augustus 2013 - 23:04
Angelique:
Altijd leuk om jou verhalen te lezen...... -
10 Augustus 2013 - 23:29
BB:
"Gezeik af en toe" of "af en toe toch een fijne vakantie"? -
13 Augustus 2013 - 10:38
Mam En Pap:
Ondanks alles een fijne vakantie gehad wat je wel verdient hebt.
Marokko is niet direct jouw land, maar het is goed om ook dat te ervaren en te zien, je bent een beetje verwend met al jouw reizen.
we hebben genoten van jouw verhalen, en je belevenissen. Waar je ook bent je gaat altijd iets uitproberen en elke keer zet je ons voor verassingen ( zoals parachutespringen )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
