Langzaam richting de woestijn! - Reisverslag uit Oudidi, Marokko van Bart Kreijen - WaarBenJij.nu Langzaam richting de woestijn! - Reisverslag uit Oudidi, Marokko van Bart Kreijen - WaarBenJij.nu

Langzaam richting de woestijn!

Door: Bart

Blijf op de hoogte en volg Bart

02 Augustus 2013 | Marokko, Oudidi

Langzaam richting de woestijn!

Hallo lieve mensen allemaal,

Zaterdag 27 Juli,

Vanmorgen hebben we met een gids Fez bezichtigd. Allereerst zijn we naar de Joodse wijk geweest en heb met mijn eigen ogen wederom kunnen aanschouwen, iets wat ik wel wist, dat godsdiensten elkaar niet hoeven te bijten. Vaak zijn het volgens mij tegenwoordig de politici die niet goed bij hun hoofd zijn en er een puinhoop van maken. En natuurlijk niet allemaal. Het nadeel is dat als ik iets schrijf, snel alles over een kam scheer en dat wil ik eigenlijk vermijden en alles van minimaal twee kanten te bekijken. Goed, deze zin loopt niet helemaal lees ik, maar jullie komen er wel uit.

Na de Joodse wijk zijn we weer de Medina van Fez ingelopen. Het blijft me toch een doolhof. In een Medina zijn heel veel steegjes en de huizen staan heel dicht bij elkaar. In de steegjes komt niet of nauwelijks zonlicht, er is alleen maar schaduw, dus het is er goed uit te houden. De gids liet ons verder een leerlooierij zien, ook een plek waar ze in erbarmelijke omstandigheden moeten werken, het gebiedje waar ze de wol verfden en we gingen naar een koranschool. Wat wel bijzonder is vind ik, dat je denkt dat al die huizen klein zijn, maar velen zijn van binnen groot met heel veel mozaïek versieringen. De Marokkaanse / Arabische stijl is me een drukte van belang. Je moet er van houden, neemt niet weg dat ik het niet knap vind hoe het allemaal is gemaakt. En uiteindelijk gingen we lunchen. Dit duurde te lang naar mijn idee. Maar goed, dat was even informatie die niet ter zake deed.

In de middag heb ik even mijn blog afgeschreven van vorige week, was gebracht naar de wasserij. En ook dit jaar moet ik het toch even kwijt, waarom proberen ze niet locals zoals wij toch altijd te belazeren. Niet alleen hier, maar in elk arm land en ik kan op dit moment namelijk niet zeggen dat Marokko een ontwikkelingsland is. Maar goed, dit even terzijde. Ik had vantevoren gevraagd hoeveel de was zou kosten. Het zou voor ondergoed en sokken 5 dirham per stuk zijn (ong. € 0,50) en voor t-shirts en broeken 10 dirham per stuk zijn. Ik had ondergoed vier stuks, shirts vier stuks en broeken twee stuks. En raad eens wat hij vroeg? Jawel, hij vroeg 100 dirham. Volgens mij zie je toch, en ook bij mij, het verschil tussen ondergoed en de rest. Ik heb hem maar even gezegd dat ik 80 dirham betaalde en niet meer. Daar was hij het dan uiteindelijk mee eens. Jullie snappen dus dat ik dit niet netjes vond. En ik weet ook wel dat de rest ook veel te veel is, maar dat hadden we afgesproken en dat zal elke toerist moeten betalen. En verder heb ik lekker aan het zwembad gelegen.

Om 19.30 uur zijn we lekker gaan eten. Wat wel een probleem met het eten is, ze hebben maar een zeer kleine kaart. Overal krijg je ongeveer hetzelfde, wel lekker zoals eerder aangegeven, maar gewoon te weinig keus. Na het eten zijn we nog met Hester (onze begeleidster), Remy, Leonie, Frits, Claudia en ik nog ergens Sisha gaan roken. Trouwens over Hester gesproken, in mijn vorige blog schreef ik dat ze beter het onderwijs niet in kon gaan en dat ze chaotisch was en is, daar blijf ik ook achter staan, maar dat neemt niet weg dat ik haar niet mag of niet aardig vind. Want ik mag haar wel en ze is ook aardig. Verder hoop ik dat mijn kamergenoot Frits vandaag een betere dag heeft dan gisteren. Gisteren had hij namelijk een echte off - day. Hij krijgt Facebook maar niet op zijn smartphone gezet, hij is met zijn portemonnee en al het zwembad in gesprongen en deze heeft daarna zeker een uurtje op de bodem gelegen voordat hij het door had en tot overmaat van ramp wist hij ook zijn pincode niet meer. Na twee keer proberen pas je wel even op en hij gaat het vandaag weer proberen om geld uit de muur te halen. En ja hoor, dat is ook niet gelukt, nu heeft hij geleend bij Leonie.

Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)

Zondag 28 Juli,

Op onze uitslaapdag was ik natuurlijk om 06.10 uur wakker. Lekker hè? Ben wat gaan douchen en bedacht me dat ik vandaag toch mee zou gaan naar de Joodse begraafplaats. De begraafplaats is toch weer anders dan bij ons, wij hebben een glaasje met een kaarsje vaak bij de graven en hier hadden ze in de grafsteen een ruimte vrijgelaten om het kaarsje in te plaatsen. En we zijn wat door de Medina gaan slenteren. Misschien zou ik nog een " mooi " souveniertje vinden of een kerststalletje. Kamelen zijn er namelijk zat, nu de rest nog :-). Nope, kerststalletje zat er niet in, wel een mooi tafellaken, broekriem en twee lelijke sleutelhangers voor aan mijn rugzakken. Verder heb ik wat geprobeerd te lezen, balletje gegooid in het zwembad, gekletst, gegeten, gedronken en om de dag af te sluiten Sisha gerookt. Saai hè?

Na het Sisha roken zijn Chris, Remy en ik naar het hotel gelopen en hebben we nog even gekletst. Toen zij naar bed gingen heb ik nog heerlijk een half uurtje van mijn rust genoten. Ik realiseerde me dat ik van maandag 16 Juni tot nu maar vier avonden voor mezelf heb gehad. Ik kijk wel uit naar 10 Augustus. Dan zal ik onder het genot van een Sisha en een wijntje een of andere Eredivisie wedstrijd gaan kijken.

Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)

Maandag 29 Juli,

Pffff, we zijn vroeg vertrokken en hebben een lange reisdag gehad en een dikke 400 km met de bus afgelegd. En nu volgt dan de dag van vandaag.
Op dit moment is Frits ziek, heeft een slechte nacht gehad, gelukkig heb ik niks gemerkt en hij heeft gisteren of vandaag waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. Remy is ook niet lekker, maar dat heeft hij volgens mij volledig aan zichzelf te danken. Gisteren is hij rond 13.00 uur met zijn blote bast in de volle zon aan het zwembad gaan zitten, enkele biertjes gedronken en op het eind van de dag was hij zo rood als een kreeft met als gevolg: denkelijk een zonnesteek. Volgens mij was dat niet nodig, maar goed hij sloeg de goede raad van de negen "moeders" in de wind. Mieke heeft ook buikkrampen en de rest niks denk ik. Verder heb ik vandaag besloten dat ik komend jaar weer alleen wil gaan of met iemand anders. Suriname staat hoog op mijn lijstje, dit doe ik dan wel nadat ik terug ben van Thailand / Cambodja met Xplore. Wie wil er mee?

Ik heb niks tegen de vele vrouwen en de paar mannen, drie in het getal. Maar ik denk dat het Libelle / Margriet gehalte wel erg hoog is en daar pas ik voor. Ik kan me ook vergissen, maar dat is op dit moment mijn gevoel. Het kan ook zijn dat ik niet zo een groepsmens ben. Wie zal het zeggen :-) ? Het valt me namelijk vaker op en dan zou het best aan dit persoontje kunnen liggen, ik hoef het niet altijd bij anderen te leggen.

Eindelijk had ik tijdens deze busrit dingen gezien die ik wilde zien, bergen, bedoeïenen tenten en het meer echte Marokkaanse landschap. Het nadeel was wel weer dat we echt " aapjes " gingen kijken bij de bedoeïenen. Vind ik toch niet fijn, heb dus alleen foto's genomen van de tenten en niet van de mensen. Of is dat van mij ook een soort " aapjes " kijken / fotograferen? Dit zal voor mij altijd een lastig vraagstuk blijven. Pfff. Ik heb wel betaald voor de foto's die ik heb gemaakt. Jaren geleden had ik dat nooit gedaan en ook geen foto's genomen, maar nu wel. Ben ik te veel van mijn principes afgestapt?

Ik krijg er zo een baal van dat je voor elke foto moet gaan betalen, ik begrijp het ook wel van een kant. Maar het spontane gaat er voor mij dan echt af. Misschien is dat het wel dat ik liever de bergen, rotsformaties fotografeer en beesten. Ja, nu ik hierover schrijf en nadenk zal dit het zeker zijn. :-)

Overigens heb ik vandaag besloten dat ik volgende week een dagje mee ga doen met de ramadan. Wil het toch eens ervaren om van 04.15 uur tot 19.30 niet te eten en te drinken. Daarover later meer.

Tijdens de lunch had ik een stukje gegrilde kameel, had je me gezegd dat het rundertartaar was, dan had ik het ook geloofd. Jammer is dat dan weer. Maar ja, ik ga dan maar eens voor filet kameel, ik denk dat je dan wel iets anders kan proeven. Althans dat hoop ik.

Aangekomen bij het mooie hotel met een heerlijk zwembad vond ik de Marokkanen voor het eerst echt heel veel humor hebben. Het was namelijk zo dat we de hele middag en naderhand ook de avond een kerst cd van Céline Dion kregen te horen. Eerlijk gezegd denk ik dat ze bij Allah niet wisten waar het over ging. Maar ze zullen het wel mooi hebben gevonden of ze wilden ons plezieren.

Normaal beschrijf ik de avonden kort, maar dat doe ik nu even niet. Wat een topavond heb ik gehad met enkele mensen. Allereerst gingen we met negen personen ergens eten, Frits was verstandig en bleef nog even in het hotel, Remy was al ver opgeknapt zei hij, maar moest nog niet aan Sisha denken. Uiteindelijk zaten Remy en ik met zeven vrouwen te eten. Was gewoon normaal en gezellig, na het eten terug naar het hotel en in eerste instantie zaten we met Karin, Hanneke, Chris, Helma, Marian, Carly, Trudy en ik aan een tafel (de rest was al naar bed namelijk). Natuurlijk zat ik weer aan de Sisha omdat het kan.

Rond 23.30 uur zaten Carly, Helma, Chris, Marian en ik alleen aan de tafel en de dames gingen rustig door met wijn drinken en ik bleef aan het bier. En zoals ik al eerder had vermeld in mijn vorige blog was Carly niet mijn vriendin en schreef ik: daarover later meer. Nou hier komt het dan: het is gewoon een topwijf. Kort en bondig hè? Je leert dus op zo een doorzak-avond iemand beter kennen en ja ze is prominent aanwezig, maar toch zeer grappig en wat belangrijker is, ze is down to earth zonder poeha. Zelf ben ik ook blij dat ik mijn mening kan bijstellen, ik zou toch een zuurpruim zijn als ik dat niet kon en niet meer open kon zijn voor anderen als je ze net iets beter kent. Dat verdient Carly niet en ik ook niet.

Nog even iets heel anders: Carly stelde voor om met de Djoser groep komend jaar naar Zuid Amerika te gaan. Ga ik dan toch terug komen op mijn eerder genomen besluit om alleen naar Suriname te gaan. We zullen het zien, want een zwaluw maakt nog geen zomer natuurlijk.

Het werd met ons vijven 04.30 uur, we hadden nog gezwommen, gedronken, enorm gelachen, zeer serieuze gesprekken gehad, en vreemde mensen van elkaar, de zussen Helma en Marian uitgezonderd, zijn weer zeer open naar elkaar geweest. Oké nu wel met alcohol, maar toch! Wat is het toch mooi en verbazingwekkend om te zien dat vreemdelingen zo open naar elkaar toe kunnen zijn. Dat schreef ik namelijk ook al in mijn blog van vorige week.

Zeer laat mag ik dan eindelijk schrijven:


Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)



Dinsdag 30 Juli,

En ja hoor, nog geen drie uur later zat ik weer aan het ontbijt met Frits, gelukkig heeft hij goed geslapen en voelt hij zich stukken beter nu zodat hij gewoon de woestijn mee in kon.

De hele dag tot vier uur hebben we gewacht en wat aan het zwembad gelegen voordat we met vier jeeps naar de woestijn zouden vertrekken. Waarom zo laat zou je je dan kunnen afvragen, nou omdat het dan veel te heet is. Een graad of 45-50 ongeveer en dat is voor ons toch niet zo goed. Tijdens het een uur durend ritje naar de woestijn hebben we nog een klein fossielen museumpje bezocht en een bedoeïenen tent. Op de slaapplaats aangekomen, mochten we meteen vertrekken op de kameel om de zonsondergang te gaan bezichtigen. We gingen met de hele groep de kameel op door de zandduinen en na een half uur kwamen we dan aan op de plaats van bestemming waar we dan een mooi uitzicht hadden. De zonsondergang heb ik persoonlijk wel eens mooier gezien, neemt niet weg dat het niet, niet de moeite waard was.

' s Avonds hebben we schaap gegeten en voornamelijk genoten van de uitzonderlijk mooie sterrenhemel. Ik heb altijd gezegd dat de sterrenhemel op het Zuidelijk halfrond mooier is dan het Noordelijk halfrond. Daar kom ik op terug, het is namelijk zo dat als ik weg ben dat ik meestal op het zuidelijk deel van deze mooie planeet zit en daar de sterrenhemel kan bewonderen zonder veel lichtvervuiling. Nu zat ik dus op het Noordelijk deel en was hier ook geen lichtvervuiling. En heb enorm genoten van deze sterrenhemel en je voelt je dan ook zo enorm nietig. Dat is een raar gevoel en dat doet je beseffen dat alles zeer vergankelijk is.

Ik heb nu wel eindelijk eens een keer een foto kunnen maken met mijn toestel van de sterrenhemel. Hij is nog niet geweldig, maar een begin is er. :-)

Op een of andere manier beviel me het Sisha roken vanavond iets minder, misschien kwam dat dan door het bovenstaande.

Als we wilden konden we vannacht ook buiten slapen i.p.v. in een bedoeïenen tent. In eerste instantie zei ik met mijn grote mond dat ik buiten zou gaan slapen, we zijn namelijk in de woestijn en het is warm. Hester zei dat het rond 04.00 uur vaker wat kouder zou kunnen worden, maar dat hoefde niet. Op een gegeven moment moest ik even aan Bogor bij Jakarta, Indonesië denken. Onze mannen wilde namelijk toen ook op het balkon slapen omdat het zo warm was. En ja hoor, rond 04.00 uur werd het daar ook kouder en besloten enkele om toch naar binnen te gaan. Ik besloot dan ook toch in de tent te gaan slapen en de mensen die buiten zouden blijven kregen het inderdaad rond een 04.00 uur ' s morgens koud en enkele daarvan gingen dan alsnog naar de tent. :-).

Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)

Woensdag 31 Juli,

De wekker die ik liet afgaan om 05.00 uur om de zonsopgang te gaan bekijken hoorde ik, de herhaling om 05.15 sliep ik doorheen. Pffffff, ik werd 2 minuten te laat wakker om de zonsopgang om 05.30 uur te kunnen bekijken. Geen ramp hoor, heb toch wel wat gezien

Onderweg naar de volgende plaats waar we zouden gaan slapen kwamen we door een dorpje waar de bevolking volgens mij wel zeer streng gelovig was. Ik heb nog nooit zoveel vrouwen bij elkaar in een burka zien rondlopen. Nadat we het dorpje door waren, reden we richting het Atlas gebergte, zeer indrukwekkend en mooi. Bij de lunchplek zouden we ook nog anderhalf gaan lopen, maar we skipten dit met z'n allen. Veel te warm om te gaan lopen. Eigenlijk wilden we met z'n allen naar het hotel. Ik merk toch dat mensen, veel minder kunnen hebben als het zo warm is. Men is veel geïrriteerder. Maar ik moet zeggen bij ons speelt de buschauffeur ook een grote rol. Hij rijdt nog steeds als een bezetene en niet verantwoord. Ook speelt mee dat de airco in de bus voor de zoveelste keer is uitgevallen in de bus. Dus je kunt je voorstellen hoe warm het is, wacht even, ik kijk even op mijn appje. Ja hoor, tegen de 40 graden.

Aangekomen bij het hotel werd wifi meteen gecheckt en natuurlijk hadden we weer open wifi. Wat is dat toch heerlijk en erg dat je er achterkomt dat je een beetje verslaafd bent en niet meer zonder dit kunt. Maar goed, het hotel was in orde en het eten was weer hetzelfde, maar wel lekker.

Ik ben vandaag maar eens vroeg gaan slapen, ik was doodop.


Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)



Donderdag 1 Augustus,

Het eerste wat ik vanmorgen ben gaan doen is mijn lieve ouders bellen, ze zijn namelijk vandaag op de kop af 43 jaar getrouwd en ik ben zeer blij dat ik ze nog beide heb en dat ze nog bij elkaar zijn. Pap en mam, als jullie dit lezen en dat doen jullie: Ik hou van jullie ! Xxx

Vanmorgen begonnen we om 08.30 uur met een aardige wandeling, eerst hadden we een rustige rit met zeer mooie uitzichten naar de plek toe vanwaar we begonnen te wandelen.
Voor mij persoonlijk was de wandeling gewoon lekker, genietend van het weer en de uitzichten. En weer een fijn gesprek gehad met Hanneke, wat een fijne persoonlijkheid is ze toch. Voor anderen was het wat zwaarder, maar er is dan ook wat leeftijdsverschil in de groep, dus ik begrijp het wel dat andere het wat zwaarder hadden.

Femke en Carly zijn leeftijdgenoten en beiden wel dominant en ik zag ze vandaag voor het eerst even met elkaar kletsen en nog samen lachen. Ze zijn wel water en vuur merk ik en na mijn idee werd het steeds feller naar elkaar toe. Mannen zijn dan wel haantjes, maar zien elkaar niet zo snel als concurrenten en ik heb het idee dat dat bij die meiden wel het geval is. Ze zullen het absoluut niet uitspreken naar elkaar toe, maar dat is even mijn gevoel. Ik hoop dat het nu iets beter met hen gaan, alhoewel ik ook wel weet dat, en hier komt het toepasselijke spreekwoord weer, een zwaluw nog geen zomer maakt.

O ja, nog een ding over Remy, Remy is verzot op water met een of ander goedje zodat hij niet uitdroogt zegt hij. Ik denk dat het gewoon rotzooi is en dat hij gewoon veel water moet drinken en als hij een beetje zout tekort heeft moet hij maar wat chips eten. Cola drinken is ook nooit verkeerd en doodt ook de bacteriën in je buik. Dus ik heb hem maar een nieuwe fles water gekocht en die andere fles met rotzooi voor zijn neus uitgeschud. Dat gezeik allemaal. :-)

Voor de rest was het een relaxte dag zonder zwembad bij het hotel.

Lila - saida of te -sbha -ala- chier

Live is good. Do what you like, like what you do :-)


























  • 02 Augustus 2013 - 10:30

    Maud:

    Was weer een heerlijk down-to-earth verslag!
    En je weet: mijn aanbod staat :)

  • 02 Augustus 2013 - 10:30

    Maud:

    Was weer een heerlijk down-to-earth verslag!
    En je weet: mijn aanbod staat :)

  • 02 Augustus 2013 - 15:21

    Mam En Pap:

    Weer zo een geweldig verhaal van je. Oordeel niet te vlug over anderen en leer iemand pas goed kennen naar een mooi en gezellige avond. Wat ik de vorige keer ook schreef hoe verder je het binnenland intrekt hoe mooier de natuur. Bedankt voor het telefoontje wij vonden het geweldig en houden ook van jouw.
    We hadden een fijne avond en goed gegeten in de gevangenis van Roermond, dat was daadwerkelijk culinair.
    Liefs mam en pap

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bart

Hallo allemaal, allereerst ga ik met XPlore Tanzania drie weken naar Tanzania. We gaan drie weken met leerlingen. Het is een scholen voor scholen project en gaan daar de Tanzaniaanse kinderen helpen zover wij dat kunnen doen. Daarna gaan de leerlingen terug en dan begin ik met mijn eigen project. Ik vertrek 13 juli van Kilimanjaro Airport naar Mombasa (Kenia). Daar ga ik 4 weken in een weeshuis werken. Dit is de website van het weeshuis: http://www.s2sfoundation.org/ Tevens kunnen jullie me sponsoren. Jullie kunnen het geld dan overmaken op dit rekeningnummer: 2667202 onder vermelding van weeshuis Mombasa.Ik zal het geld meenemen en goed besteden in het weeshuis. Ik wil een keer op safari met de kinderen en het volgende project waarvoor we gaan sparen is het opknappen van het schooltje en de eetzaal op het terrein van het jongenscentrum en het uitbreiden van de sanitaire voorzieningen daar. Ik heb namelijk begrepen dat de autobus bijna bij elkaar gespaard is. Ik ben zelf al 3 keer in dit geweldige continent geweest en ik wilde eens iets anders doen. Safari is mooi, maar helpen in een weeshuis lijkt me ook een geweldige ervaring om nooit te vergeten. Groetjes, Bart

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 376
Totaal aantal bezoekers 123024

Voorgaande reizen:

25 Juli 2014 - 25 Juli 2014

Daar gaan we weer!

30 Juni 2012 - 28 Juli 2012

Op weg naar de Oerang Oetangs :-)

08 Augustus 2009 - 30 Augustus 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: