In het teken van Christchurch :-(

Hallo lieve mensen allemaal,

Maandag 21 februari,

Vandaag niet veel gedaan, was nog moe van gisteren. Wat ik wel heb gedaan is veel foto's op mijn mijn weblog gezet en mijn filmpje van de Canyon Swing. En dat kostte veel tijd en beloofd is beloofd. Als ik een filmpje beloof, dan moet hij er ook op natuurlijk.
Na twee zware stapavonden was het vandaag weer tijd om rustig aan te doen in de avond. Dat heb ik dan ook gedaan. Ik heb met Christian, wederom een Duitser een leuke avond gehad. We hebben even een biljartje gelegd, wat van onze filmpjes gekeken en wat noodles gegeten. Met het enige verschil dat hij buitenshuis ging en ik gewoon mijn eigen noodles maakte in het hostel. Ach, hij is orthopeed en hij kan het zich veroorloven denk ik maar.
Morgen vroeg vertrekken, we gaan de Milford sound doen, schijnt echt super te zijn.
Overigens was het weer zeer slecht, dus om achter de pc te zitten is dan geen verspilde tijd.

Trusten!

Dinsdag 22 februari,

Vandaag moesten we vroeg vertrekken naar Milford Sound. Het was een geweldig mooie rit. Tijdens de rit zagen we wederom veel watervallen en riviertjes. Op een gegeven moment stopte de chauffeur en zei dat we onze drinkfles moesten pakken en dat we het resterende water konden weggooien. We gingen namelijk ijskoud drinkwater uit de rivier halen. Ik weet niet of het nog op veel plaatsen kan in de wereld, maar hier in ieder geval wel nog gelukkig. Het sprookjeseiland blijft maar voortduren. Maar er komt wel eens een eind aan een sprookje. Daarover later meer.
In Milford Sound aangekomen hadden we een super mooie kleine boottrip van anderhalf uur. Het was echt geweldig om te zien, al die bergen en super grote en mooie watervallen in dit fjord en ik weet dat het nog mooier is, maar had het geld en de tijd niet meer om langer te blijven. Tegen de namiddag kwamen we aan in gunners camp. Een klein kamp en alles was zeer basic, niet erg hoor. Maar we hadden geen internetverbinding, telefoonverbinding of wat dan ook. Na het eten hoorden we van een vrij forse aardbeving in Christchurch met al een behoorlijk aantal doden en dat veel gebouwen waren ingestort. De eigenaar had namelijk wel een tv. Zeer vervelend dus, ik weet nu niet wat er gaat gebeuren, want ik moet over een paar dagen daar zijn, ik heb er namelijk volgende week maandag mijn binnenlandse vlucht naar Auckland nodig. Ik zie het wel, ik heb in ieder geval niks gemerkt van de aardbeving. In ieder geval leeft het wel in de groep. Verschillende personen zijn er namelijk geweest, andere mensen moeten er nog heen en weer anderen kennen er wat mensen. Daar ben ik er een van, ik heb gisteren namelijk afscheid genomen van de twee Oostenrijkse dames die maandag naar Christchurch zijn gevlogen. Ik weet dus zeker dat ze er waren, maar weet niet hoe het met ze gaat. Hoop wat van hen te horen. In ieder geval is dit misschien even het einde van het sprookje en pik het weer op in Fiji. Ik zal het wel zien.

Trusten!




Woensdag 23 februari,


06.30 uur, vannacht niet zo geweldig geslapen. Ten eerste sprak mijn kamergenootje regelmatig hardop in haar slaap of was hardop aan het dromen. En ten tweede en dat was het ergste, de rivier tien meter naast de hut stroomde. Je dacht dus de hele tijd dat het aan het stortregenen was en daarom had je het idee dat je de hele tijd naar de wc moest. :-(

Bij de eerste grote stop adviseerde onze chauffeur ons om toch maar even te bellen naar het thuisfront. Alsof ik er niet zelf aan zou denken, maar goed, van hem kan ik het ook wel begrijpen. Is toch netjes van hem, ik had mijn ouders gebeld en zij waren blij om mijn stem te horen. Ze waren toch wel ongerust, ook anderen hadden al informatie bij hen ingewonnen. Nu kunnen ze in ieder geval melden dat alles tot nu toe goed is.
Verder heb ik de twee Oostenrijkse dames al een sms gezonden en ze hadden al terug gestuurd dat gelukkig alles in orde was. Het was wel very scary schreven ze.

We kwamen vroeg aan op onze plaats van bestemming, we waren er al rond een uur of tien in de morgen. Invercargill en zoals de Ozzies zouden zeggen het was echt een shit hole. Er was niks te doen het was wel de laagst gelegen stad van deze planeet heb ik begrepen. Ik heb dus vandaag wat boodschappen gedaan, nieuws gekeken, naar de bioscoop geweest (127 hours, wat een bizarre film, na een half uur had ik het gezien en ben ik gegaan) , gekaart, lekker gegeten, een fles wijn gedronken en toch gesproken over Christchurch. Zoals ik vorige week toch twee extra berichtjes moest achterlaten op mijn weblog. Je kwam er gewoon niet om heen, deze aardbeving heeft op mij toch meer impact dan verwacht, niet zoveel doden en vermisten als de aardbevingen in Pakistan, Iran, Turkije en Haiti. Maar het is gewoon heel dichtbij en je merkt hoe iedereen meeleeft. Zeker de backpackers, ze hebben er toch bekenden zitten.
Ook mijn planning is anders gelopen zoals ik al schreef, waarschijnlijk nu niet met het vliegtuig vanuit Christchurch naaf Auckland, maar met de Straybus. Morgen gaan we kijken of het mogelijk is, maar ik denk het wel.

Donderdag 24 februari,

Vanmorgen om 10. 00 uur vertrokken en op weg naar Dunedin, een redelijk grote studenten stad. Op de weg daarna toe zijn we wat zeeleeuwen gaan bekijken en nu pas zie ik de vele schapen die Nieuw Zeeland rijk is. Ze hebben ongeveer 40.000.000 schapen en 4.000.000 inwoners, per inwoner 10 schapen dus.
Inmiddels hebben we met Stray al twee keer onze eigen bus kunnen aanduwen, maar vandaag hebben een truck uit de gut geholpen, de truck had geluk gehad, was hij wat verder door gereden dan was hij de berg afgereden en had hij een zwaar probleem gehad denk ik.
Verder hebben we wat dolfijnen gezien van een grote afstand, en ik hoop ze in Fiji van dichtbij te kunnen bezichtigen.

Betreft de vliegreis komende maandag naar Auckland zal ik toch vanuit Christchurch vliegen. Ik blijf dan gewoon langer in Mt. Cook en van daaruit word ik dan naar het vliegveld gebracht. De stad kom en wil ik toch niet in.

O ja, voordat ik het vergeet te vertellen, de busreizen zijn af en toe wel lang, maar de rit valt echt reuze mee. We stoppen namelijk vrij vaak, picture time, net zoals een Aziatische vrienden uit het land van de rijzende zon. En het landschap is zo afwisselend en nooit echt saai, dus de tijd vliegt.

Vrijdag 25 februari,

Op weg naar Mt. Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Ook hier hebben we weer een geweldig hostel midden tussen de bergen. We arriveerden vrij vroeg in de middag, ben heel even gaan wandelen en daarna heb ik wat dvd's gekeken in het filmgedeelte van het hostel. Ik heb vandaag toch maar besloten om niet in Mt. Cook te blijven. Blijf er maar een dag en daarna ga ik door naar Kaikaura je kunt er met dolfijnen zwemmen en we kunnen als het goed is walvissen gaan bekijken. Ik blijf er dan twee nachten en zal maandag ochtend met een shuttle bus naar vliegveld van Christchurch gebracht worden.

Zaterdag 26 februari,

Vandaag een lange busrit naar, Kaikaura meer niet. Hostel was niet wat we waren gewend, maar wat zou het ook. Het is tenslotte nog vakantie!

Zondag 27 februari,

De dag der dagen en ik ben er het eerst sinds 21 jaar niet bij. Waar hebben we het dan over mijn lieve mensen. Tsja, het is de HERRESITSONG va KIRCHROA. Nou omdat ik op dit moment niet zo in het carnavals gebeuren zit, mis ik het ook niet zo, wil niet zeggen dat ik niet aan de mannen denk die zich nu legaal laten vollopen. Mijn zegen hebben ze wat dat betreft altijd, ik zal de laatste zijn die hen tegen zal houden :-)

Ik mag wel zeggen dat het voor mij ook wel een speciale dag was, al had ik geen Herresitsong. Vanmorgen, ik was wel al klaar met douchen en aankleden, ging het brandalarm af in ons hostel. Iedereen er uit, velen nog in slaapkledij en maar wachten tot dat de brandweer er was. Er was geen brand, brandweer was de brand dus snel meester en het was loos alarm. Toch een bijzonder begin van de dag zou ik zeggen. Maar ik ben nog niet klaar. Daarna heb ik wat gegeten en wat t - shirts voor mijzelf gekocht, dit doe ik ook niet al te vaak. Ook bijzonder zou ik zeggen. Daarna ben ik maar walvissen gaan watchen. Ik heb er zes gezien, waarvan van vijf redelijk dichtbij. Super gewoon, en als klap op de vuurpijl kregen we ook nog eens ongeveer 200 /300 dolfijnen te zien. Heb veel foto's genomen, zal er veel moeten verwijderen natuurlijk, maar er zullen vast wel een paar mooie bij zitten denk ik. En jullie dachten natuurlijk dat dat het was, nee hoor. Anderen waren gaan vissen en hadden fatsoenlijke kreeften gevangen en gekookt. Nou ik mocht er een hebben en had deze gedeeld met Ralf. Ik denk eerlijk gezegd dat deze minimaal
€ 60,-- waard was / is in Nederland. Deze hebben we dus lekker gegeten en als het voor niks is, dan smaakt het altijd beter :-)

Maandag 28 februari,

Vroeg vertrokken met de shuttle bus van Kaikaura naar het vliegveld van Christchurch . ( Cruijff zou dus zeggen, elk nadeel heb zijn voordeel. Ben dus niet in Christchurch geweest, maar heb daardoor gisteren wel een aantal walvissen mogen zien en veel dolfijnen ) Ik heb daar een aantal uren moeten wachten eer ik het vliegtuig had naar Auckland. Vlucht verliep goed en in Auckland ging ik weer naar hetzelfde hostel waar ik was begonnen. Morgen 1 maart ga ik dan naar de Fiji eilanden. Lekker relaxen en duiken.



Dinsdag 1 maart,

Niks gedaan en mentaal voorbereiden op het uitchillen in Fiji. Natuurlijk weet ik dat een aantal van mijn trouwe lezers nog een stunt van me verwachten. Helaas, nu even niet meer, ik moet natuurlijk niet al het kruid verschieten deze reis en ik wil mijn lezers behouden, dus zal er wellicht weer een stunt aankomen op een van mijn andere reizen, maar nu niet meer. Dus dan zullen ze mijn avonturen / verhalen weer lezen :-)

Nu op naar de Fiji eilanden :-)



Nou ik ben dan nu vijf weken in Australië geweest en vijf weken in Nieuw Zeeland. Ik zal even een paar verschillen op een rij zetten die ik persoonlijk heb gemerkt en ervaren. Voor anderen mensen kan het natuurlijk anders zijn. Mijn ervaringen zijn natuurlijk niet de maatstaf.

Australië: Nieuw Zeeland:

Mensen zijn er ruwer, veel fuck hier en daar. Stuk vriendelijker en minder ruw.

Weer is er te warm. Weer is er zeer aangenaam.

Landschap is minder afwisselend. Heeft elk soort landschap.

Hier zijn gevaarlijke reptielen. Hier is niks gevaarlijk.

Op outback na is hier moderner. Hier is het echt bijna overal kneuterig.

Relatie met aboriginals kan veel beter. Relatie met de Maori is prima.


Liefs en tot het volgende en laatste verslag,

Bart