Eindelijk weer een verslag en lezen maar :-)

Hallo lieve mensen allemaal,

Zondag 23 januari,

nou, een weekje tennis zit er bijna op. Vandaag heb ik nog een keer een paar oude rotten zien tennissen. Haarhuis en Elthing tegen Wilander en Forget. Je ziet toch dat die mannen het niet verleren. En dat ze ondanks af en toe een grap tijdens de wedstrijd toch heel graag willen winnen. Daarna nog een dubbel en een single. Toen was het wel weer genoeg. Terug naar huis. Rudolf is al met zijn dochters op vakantie en Jane moest vandaag nog wat regelen en gaat dus morgen. Morgen vertrek ik naar een hostel in Melbourne en ga wat rondkijken in Melbourne.

Misschien vragen jullie je wel af, waarom ik alleen maar tennis ben gaan kijken en niet wat ben gaan doen rond Melbourne. Nou laat ik het even uitleggen, mocht ik ooit nog een keer naar Australië gaan en die kans is niet zo klein bij mij, dan zal het niet meer zijn in Januari maar tijdens de gewone schoolvakanties en dan is er geen Australian Open. Tasmania en andere bezienswaardigheden kan dan altijd nog. Fair enough dacht ik.

Verder was en is de atmosfeer op het Melbourne Park super, vergelijkbaar met internationale toernooien van de edele hockeysport. Daar hou ik dus wel van, relaxte sfeer, geen gedonder met hooligans, gewoon een biertje tussendoor en alle nationaliteiten door elkaar zonder problemen. :-)

Ik ben dus weer helemaal op de hoogte van het tennissen, heb veel mooie wedstrijden gezien en ik wil nu eigenlijk gaan voor een golden slam, dit zal overigens niet in een jaar lukken. Maar de moeilijkste heb ik nu gehad. Er staan dus nog open: Wimbledon, Roland Carros and Flushing Meadow. :-)

Maar nu ben ik weer toe aan verandering, Nieuw Zeeland lonkt en over twee dagen ga ik dan. Dan zit ik ook bijna op de helft van mijn vakantie. Wat gaat het snel, maar wat geniet ik.

Maandag 24 januari,

Vanmorgen naar mijn hostel vertrokken en het ligt midden in het centrum. St. Elisabethstreet. Heb mijn spullen gedropt en ben het centrum ingegaan. Melbourne, een mooie stad met moderne gebouwen en er tussen in wat oude gebouwen. Is wel apart maar mooi. Ik kom een keer terug als er geen tennis is :-) . Dan kan ik alles bezichtigen. Overigens heb ik wel gezien dat vrouwen hier van hartelust kunnen winkelen en weet ik dat sushi goedkoop is. Voor elk wat wils dus. Nu zit ik te chillen op het FED ( federation square). Beetje in de zon in een ligstoel, beetje tennis op een groot scherm en een lekker biertje.
Straks naar het Rod Laver stadium. Eerst Rafael Nadal en daarna Kim Clijsters, niet verkeerd dacht ik zo. :-)

Ik heb met Scott Nadal makkelijk zien winnen in drie sets, Clijsters hebben we niet meer gekeken. Scott moest de laatste trein halen en samen uit, samen thuis denk ik dan. De kaartjes hebben we gegeven aan twee eenzame backpackers die naar het scherm keken in Melbourne park naar Kim Clijsters. Zij waren er in ieder geval zeer blij mee.


Dinsdag 25 januari,

Vroeg opgestaan, nog een gratis city Tour gedaan met de tram. En met de shuttle bus naar het vliegveld. Er stond namelijk een vliegtuig op mij te wachten en zou zonder mij niet vertrekken naar de Kiwi's.

Yes, naar Nieuw Zeeland. :-)


Het is raar om afscheid te nemen van Scott, ik ben toch vanaf begin januari met hem opgetrokken. Hij gaat donderdag naar Sydney en ik vertrek vandaag. Hoop hem weer eens te zien, is het niet in Beijing, dan wel in Nederland, hij vindt Nederland sowieso wel een bijzonder land, hij spreekt de taal niet voor niets al een beetje. Dus het zou me niets verbazen als hij een keer langs zou komen.

Ik ben wel nog met Scott gaan lunchen bij een Vietnamees en hebben nog een fles witte wijn soldaat gemaakt in de ochtend. Daarna namen we echt afscheid van elkaar en ben ik naar het vliegveld gegaan. Bleek drie uur vertraging te hebben, maar ik had me wel vermaakt en dat is het belangrijkste.


O ja, nog twee dingen voordat ik het vergeet en misschien had ik het al eens gemeld, maar de Ozzies zijn dol op tattoos. Onderkant pols, nek, borsten, benen, overal worden ze gezet en niet te subtiel ook. En in de meeste gevallen zijn het ook nog modegevoelige plaatjes en dat is dan weer jammer. Over een aantal jaar zijn ze uit de mode en dan zitten ze er mee. Mode is vergankelijk net zoals wij ook natuurlijk. Een tattoo is prima zou ik zeggen, maar denk er eerst eens een paar jaar over na en laat iets op je lichaam zetten wat bij je past.

Verder houden de Ozzies zich enorm aan de rij. Oftewel ze kruipen niet voor en als men dat wel doet, dan krijg je het zeker te horen heb ik gezien.

Woensdag 26 januari,

Het is 00.30 en we landen in Nieuw Zeeland, een land waar ik nog niet ben geweest. Looking forward to it. Om 02.30 pas naar bed, eerst namelijk nog drie kwartier met de bus van het vliegveld naar mijn hostel en dan kan ik niet meteen gaan slapen en heb nog een biertje gedronken in gedachten. Alles was namelijk gesloten. :-(

Natuurlijk weer vroeg opgestaan en wat gaan regelen voor de bustour met Stray. Heb nog wat shampoo en gel gekocht en Bart was klaar. Daarna wat gaan chillen in Auckland. Lunchen, slenteren, biertje drinken en 's avonds een zalmpizza gaan eten en wat biertjes gedronken in een bar.

Donderdag 27 januari,

Ik werd opgehaald met nog 44 andere personen en op weg naar Hahei.

Normaal in Afrika weet ik dat mensen te laat komen en dan heb ik er vrede mee, je stelt je er namelijk op in. In Nieuw Zeeland verwacht ik dat mensen op tijd zijn en dat er een schema is dat klopt. Dat was dus hier niet het geval, we kwamen Twee en half uur later aan dan de planning en daar heb ik dan een baal van. Nieuw Zeeland is namelijk westers!
Maar goed, onderweg zag ik wel al het verschil tussen Nieuw Zeeland en Australië. Australië is gewoon een stuk droger en vlakker. Ik denk dat ik Nieuw Zeeland mooier ga vinden.
Onderweg zijn we bij een grote supermarkt gestopt en hebben eten en bier ingeslagen voor de komende twee / drie dagen. 's Avonds zou onze gids voor de BBQ zorgen.
Op het moment dat we in Hahei aankwamen ( rond 16.00 uur) waren we zoals ik al schreef twee en half uur te laat. Dat vond ik dus behoorlijk irritant, ik wilde nog de Cathedral Cave gaan bezichtigen en de hot beach. De cathedral was een uurtje heen lopen en terug. Dus een kleine twee uur lopen dus en dan nog wat foto's maken en genieten van het uitzicht. Maar ik sukkel vergat mijn camera, komt dus niet meer voor. We liepen met zes man erna toe, gelukkig had Thorsten wel een toestel en hij zal me wat foto's mailen. Handig dat digitale tijdperk.
Daarna zijn we terug gelopen ( Annika, Karen, Ralf, Thorsten, Hugo en ik) overigens zijn Ralf en Thorsten Duitsers en Hugo een Brit. Aangekomen op onze campingplaats konden we eigenlijk direct plaatsnemen in de shuttlebus naar de hot beach.. Was eigenlijk mazzel, laat aankomen en toch nog de dingen doen die je wilde doen of bezichtigen. De hot beach was wel bijzonder, er waren twee gedeelten op het hele strand waar je kon gaan graven en als je dat had gedaan dan had je je eigen warm water bron. Ja het water was daar gewoon warm en af en toe gewoon heet. Je kon er dan chillen totdat een golf vanuit de zee te ver het land in kwam. Kon je weer opnieuw beginnen met graven. Daarom was dus handig dat we twee Duitsers bij ons hadden, digging holes konden ze wel, weten ze aan de kust in ons kikkerlandje namelijk alles van. :-)
We waren om 20.30 weer op onze camping en de BBQ was klaar. Nou ik had mijn avond: biertje, sigaartje, bbq , een mooie vrouw bij me en later op de avond even naar het strand gaan kijken naar wederom een mooie sterrenhemel. ( wat zou hiervan niet kloppen :-))

Vrijdag 28 januari,

Om 07.20 vertrekken, wederom te laat vertrokken. Waarom kunnen mensen niet gewoon vroeg opstaan en op tijd klaar zijn. -:( .Nu op weg naar Raglan.

Na een redelijke rit kwamen we dan nu wel op tijd aan in Raglan. Een aantal mensen gingen surfen, een paar anderen en ik gingen een uurtje wandelen en de rest ging lekker niks doen. Als je daar behoefte aan hebt, waarom ook niet. Rond een uur of vijf ging een hele grote groep van onze bus naar een boot om er een bbq te hebben en een beetje over het water te varen. Daar hadden een paar anderen en ik dus geen zin in. Allereerst had onze gids ons geadviseerd om voor twee dagen eten in te slaan en dan moesten we nu weer 20 dollar (€12,--) betalen voor de boottrip en het eten. Vonden wij dus dubbelop en hebben lekker zelf ons eigen eten gemaakt.
Daarna heb ik een lekker fles chardonnay gedronken en wat tennis gekeken. Tijdens de dubbel finales van het tennis ving ik op een gegeven moment een paar woorden op over hockey en mijn oren waren toen helemaal gespitst. Er bleek namelijk een jonge jongen te zijn, genaamd Tom van 18 jaar, die zijn vwo diploma had gehaald en alleen naar Nieuw Zeeland en Australië is gegaan. Respect! Ik had een uurtje met hem gesproken over alles en nog wat en toen vroeg hij me eigenlijk hoe ik hem inschatte. Ik nam er de tijd voor zat met een half oog tennis te kijken en begon met mijn analyse. Ik weet niet hoe het kan, is het mijn ervaring of mensenkennis, maar in ieder geval viel Tom bijna van zijn geloof omdat ik met mijn analyse bijna helemaal goed zat.
Natuurlijk vroeg ik hem wat hem het meeste boeide aan de de reis en zijn antwoord was verassend mooi. Als ik bedenk dat ik het hoofdzakelijk alleen maar heb over de mooie natuur, dan bedoel ik dus mooie rotsformaties etc. Nee dan had Tom het gewoon over de mooie en inspirerende gesprekken die hij met iedereen had en dat vond hij het mooist. Daar kon ik dan weer van genieten en leren dat mensen zo verschillend zijn en overal een andere kijk op hebben. Tom mocht je dit lezen en het klopt niet, dan mag je mij corrigeren in een reactie als je dat wilt.
Verder hebben wij nog een gezellige vanavond met wijn en bier gehad en de halve finale tussen Murray en Ferrer gekeken en ben ik om 02.00 gaan slapen.

Morgen vroeg op en de grotten in, ik heb begrepen dat het een geweldig avontuur zal worden. Kosten NZ $ 128,-- ( ongeveer € 77,--) we zullen zien wat het zal worden.

Zaterdag 29 januari,

Nou vandaag zijn we dan gaan abseilen in de grotten, je kreeg een pak aan en ik leek wel een Michelin mannetje, maar het was voor je eigen veiligheid. Je werd ook enorm nat in die grotten want het water kwam van alle kanten. Was wel leuk, we waren er twee en half uur en na twee uur vond ik het kruipen en bukken en klimmen en abseilen in de grotten wel welletjes. Maar been there, done that. :-)


O ja, mijn zonnebril is gestolen, baal ik van :-(


's Avonds kwamen we bij een leuk hostel aan hadden we een Maori dans en concertje. Zelf moesten wij ook wat doen. De beelden zijn op deze link te vinden : http://darcynz.blogspot.com/2011/01/haka.html
Overigens had de eigenaar van het hostel mij uitgekozen als chief en mocht dat de hele avond zijn, was wel grappig en leuk allemaal.

Zondag 30 januari,

's Morgens vroeg opgestaan, we sliepen namelijk met 44 personen in een grote slaapzaal met matrassen op de grond en we moesten allemaal natuurlijk even douchen, eten etc en op tijd vertrekken. Tsja, het leven van Backpackers gaat niet over rozen . :-(

Voordat jullie dadelijk verder lezen wil ik jullie even doorverwijzen naar de volgende link op youtube en bekijk hem nu echt eerst een paar minuten voordat je verder leest. Echt doen hoor, anders is het niet leuk!

http://www.youtube.com/watch?v=kQkX4IOv6ws
.
.
.
.
.
.
.....................................................................

Zo? Hebben jullie het gedaan? Ja dat was ik, ik vond het super en zal het waarschijnlijk weer een keer doen. Nu was ik veel te gespannen en zenuwachtig en zeker als je in de opening zit van het vliegtuigje voor de sprong. Bij de tweede keer is een enorme stuk spanning weg. Je weet namelijk wat er gaat komen en je kunt meer genieten van het geweldige uitzicht. Het enige wat me steeds meer opviel was mijn eigen airbag en deze is jullie natuurlijk ook niet ontgaan. Ik beloof iedereen dat ik er weer aan ga werken als ik terug ben. Moet nu alleen een manier vinden dat ik op gewicht blijf, niet zoals in 2009 dat ik enorm afviel en daarna weer enorm bijkwam. Want wat jullie zagen was het resultaat van het jojo effect. Afvallen en bijkomen. Mocht iemand een een enorm goed advies hebben waar ik me aan kan houden dat houd ik me aanbevolen. Maar ik wil ook blijven genieten en jullie mogen me op een subtiele manier aan helpen herinneren. Als het namelijk niet subtiel is dan doe ik meestal helaas het tegenovergestelde.

Maandag 31 januari,

Vanmorgen wederom naar een mooi nationaal park gereden voor een mooie hike van 19 km door vulkanisch gebied. Helaas ging het niet door wegens de slechte weersomstandigheden, je kunt niet alles plannen namelijk. Misschien ga ik morgen deze hike doen als het beter weer is, maar dan kom ik wel een dag later aan bij Renee, Bjorn en Karel aan. Ligt natuurlijk ook aan het weer, slecht weer en ik ga zeker verder. mooi weer en ik heb twijfels. Deze hike is echt een topper in de wereld namelijk. Ik zie het morgenvroeg wel. Voor de rest van de dag helemaal niks gedaan het regende namelijk de hele tijd. O ja, nog wat dvd 's gekeken, maar dat was het dan ook.

Dinsdag 1 februari,

Ik heb toch besloten om de hike niet te gaan doen, het weer was prima, maar mijn gevoel zei me dat ik naar Renee, Bjorn en Karel moest gaan. Ik wilde geen dag later meer dan twee februari aankomen. Vandaag naar Wellington gereden en ik kan wel zeggen dat Wellington een mooiere en leukere stad is dan Auckland. Alleen is het daar enorm winderig, Ik heb begrepen dat er daar drie dagen per jaar niet waait.

's Avonds zijn we met een groep gaan stappen en het was redelijk laat, 01.40 uur. Normaal gesproken niet natuurlijk maar we moesten er vroeg uit. Om 05.30 gaat namelijk de wekker en dan de ferry naar Picton (Zuidereiland)om onze wel te vervolgen naar Nelson :-)

Ik denk ook wel eens aan het thuisfront, familie, vrienden, collega's, leerlingen en dan denk ik wat heb ik het toch goed. Het tijdverschil is op dit moment 12 uur en om half negen begint het normale leven in Nederland. Ik heb dan een BBQ of ga een biertje doen en als ik dan naar bed ga, dan werken jullie nog steeds. En als jullie naar bed gaan, dan geniet ik van het mooie Nieuw Zeeland. Als ik dus zou klagen zou dat met gezonde benen zijn en dat is niet redelijk denk ik dan.

Mij hoor je dus niet klagen :-)

Woensdag 2 februari,

Zoals ik al gisteren beschreef zijn we vandaag vroeg opgestaan en moesten we uitchecken, eten, taxi bestellen en naar de ferry naar het Zuidereiland. Duurt nu niet lang meer voordat ik Renee, Bjorn en Karel weer ga zien, ik heb er enorm naar uitgekeken, het is inmiddels ook bijna twee jaar gelden.

Om drie uur zouden we aankomen in Nelson en Bjorn zou me daar oppikken. Op een of andere manier was ik wel een beetje zenuwachtig, vreemd maar waar. Om 14.40 stond de bus opeens stil in de bergen. Oververhit dus en ik had geen bereik om Bjorn te sms sen dat ik wat later zou aankomen. Had ik wel een baal van. Uiteindelijk was ik dan om 15.50 uur op het punt en zag ik eindelijk Bjorn weer.

We zijn naar zijn huis gereden, niet ver van de stad en het was er lekker rustig en gezellig. (Ank ik heb iedereen een goede knuffel gegeven zoals je vroeg)In de avond zijn Bjorn en ik ergens langs de kust gaan eten, wat bij gekletst en enorm genoten van een geweldige zonsondergang. Op het zuidereiland verdienen de mensen dan wat minder dan de mensen op het noordereiland, maar dat zijn dan de sunshine dollars en dat is vaak toch belangrijker dan geld.

Nu ik bij Renee, Bjorn en Karel ben, voelt het eigenlijk alsof ik een kleine vakantie heb tussen het reizen door. :-)

Hoop dat jullie genoten hebben en tot volgende week

Liefs Bart