Peru, hier zijn we dan!
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
10 Juli 2011 | Peru, Cuzco
Deel 1:
Hallo lieve mensen allemaal,
Zaterdag 2 Juli,
Na een zeer turbulente week, velen weten al waarom, vertrok ik dan toch eindelijk met mijn muppets en mijn goede teamgenoten naar Peru.
Om 13.00 was het verzamelen op locatie Eijkhagen en 13.30 zouden we dan vertrekken met de groep met de bus naar Brussel. Dat was dan de bedoeling, wat was namelijk het geval, Bas onze hyperactieve chaoot kwam rond 14.00 aanzetten. Ach eigenlijk was hij op tijd omdat hij dacht dat we om 14.30 zouden vertrekken.
Al met al kwamen we ruim op tijd aan in Brussel, vanwaar we naar Madrid vlogen. Voor drie muppets was het de eerste keer dat ze vlogen, toch even in de gaten houden, maar het was geen enkel probleem voor hen. In Madrid vond Bas het nodig om heel vaak te gaan tellen. Wat houdt dat in: iedereen heeft een eigen nummer en dat nummer hebben we de hele trip, zodra we met de groep weg zijn en we hebben geen overzicht meer, dan tellen we af tot 24 en dan weten we dat we compleet zijn of niet. Is wel een handig systeem dus.
De vlucht van Madrid naar Lima was geen enkel probleem gelukkig.
Zondag, 3 juli,
Vroeg in de morgen ( 06.00 uur )kwamen we in Lima aan, we waren terug in de tijd gevlogen. In Nederland was het zeven uur later en was het (13.00 uur). We hadden dus nog een hele dag voor ons voordat we in de bus zouden gaan zitten naar Ayachucho om ( 21.00 uur )
Zoals je al kunnen lezen en indenken komt er van goed slapen weinig terecht, het vliegtuig was natuurlijk niet ideaal, overdag zeker niet en in de nachtbus net zo vervelend.
Bij het hotel aangekomen heb ik de kamers verdeeld en kregen de leerlingen even rust voordat we zouden ontbijten en de stad in zouden gaan. Gelukkig was er ook Wifi en kon ik gratis internetten. Met een mailtje was ik wel heel blij, de Thermen school in Heerlen had 0,8 FTE. En ze vroegen of ik komende maandag al op gesprek kon komen, ik had maar meteen gebeld dat dat niet mogelijk was omdat ik al in Peru zat. Maar mevrouw Kersemakers zei dat het betreft de uren binnen de stichting waar ik werk elke week nog kan veranderen. Over twee weken zou ze me terug mailen met de mededeling of ik in Augustus nog op gesprek kan komen of niet. Ze maakt me in ieder geval niet blij met een dooie mus en dat vind ik prima. Ik wacht af en dan kan het alleen maar meevallen.
Maar goed, verder was de eerste dag in Lima, voor mij zeer vervelend en dan is dat maar zacht uitgedrukt. Ik had namelijk geld mee voor eventuele calamiteiten en € 60,-- had ik al uitgegeven om de artsentas mee te nemen en de rest hebben ze me gerolt. Grrrrr :-(. Dat was dus € 940,-- . Aangifte gedaan en maar zien of we wat terug krijgen van de verzekering. Pfff, ik heb nou best al wat reiservaring, maar dit is me nog nooit overkomen.
De dag voor de muppets was gewoon een leuke dag, er waren een aantal processies in de stad, veel Peruanen traditioneel gekleed en er was echt veel te zien voor iedereen. Tijdens de eerst processie die we zagen bij de Kathedraal zagen we ook nog de Peruaanse president van pak hem beet maximaal 15 meter. Deze goede man zie je dus ook niet elke dag. Verder hebben we nog een Franciscanenklooster bezocht en hebben we ergens nog wat gegeten met zijn allen.
In de avond om 21.00 uur hadden we dus de nachtbus naar Ayacucho.
Maandag, 4 juli
Wat een dag!!! Allereerst kwamen we vanmorgen aan in Ayacucho ( stad van de dolende geesten hier is veel gevochten met de Spanjaarden, het lichtend pad is hier actief geweest, dus dat kan wel kloppen)
We werden ontvangen door een kleine harmonie en straatkinderen bespeelden de instrumenten. Zij begeleiden ons naar de markt en daarna konden we weer terug lopen naar de plaats waar we vandaan kwamen. Pfff, maar leuk was het en we liepen naar het hoofdkantoor van Mama Alice. Het project dat we bezoeken en waar we een aantal dagen mogen blijven. Hier zullen we dan ook € 5000,-- achterlaten. Mama Alice vangt straatkinderen op heb begeleid hen door het moeilijke leven dat deze kinderen hebben.
Weer iets later gingen we naar een buitenwijk van Ayacucho en daar zouden we dan gaan slapen. De kamers waren perfect in orde. Drie grote kamers, een voor de meiden, een voor de jongens en een voor de begeleiding. Na alles te hebben geïnstalleerd zijn we een behoorlijk stuk gaan wandelen. Eerst alleen klimmen en op de top met z'n allen op een terrasje gezeten en daarna naar het centrum gelopen en dat was lekker dalen. De lunch hadden we bij Via Via. 10 sol, een drie gangen menuutje. (€ 2,50) niet verkeerd dus.
Om 15.00 uur was het dan eindelijk zo ver, de leerlingen zouden de straatkinderen ontmoeten. In het begin was het natuurlijk onwennig maar met wat icebreakers werd het onwennige meteen opgelost. Het spul pakte zich goed samen. Verder hadden we een enorme leuke middag een een goede evaluatie. Op naar de volgende dag. :-)
Dinsdag, 5 juli
Vroeg opgestaan en niet alleen ik. We lagen 35 minuten voor op schema. Makkelijk hè deze groep?
Vanmorgen zijn we begonnen met een lekker simpel ontbijtje, daarna kwamen de Peruaantjes en begonnen we weer met wat leuke icebreakers om het ijs natuurlijk te breken. Daarna hebben we typische Peruaanse poppetjes gemaakt die we nog gaan verven.
Na een lekkere lunch zijn wij alleen naar het Wari museum geweest, uurtje terug anderhalf uur daar en weer terug. Bij het museum was het een beetje lastig, door de tolk Celine duurde het allemaal wat langer, maar de kinderen gedroegen zich goed.
Nou de terugweg was weer speciaal, de linker achterband van de bus was helemaal leeg en de chauffeur reed zeker een aantal minuten op de velg, hij had het niet door. :-)
In Ayacucho aangekomen zijn veel leerlingen in de bak gaan zitten van een jeep en ik voorin. Bij de slaapplek aangekomen moesten we nog eten maken. Nou het initiatief wat deze groep heeft, heb ik nog nooit mee gemaakt. We voelen ons als leiding tot nu toe zeer geprezen met deze groep. Het zijn stuk voor stuk kanjers. Toen we dus aankwamen begonnen ze meteen te koken, geen gemor, gezeur of wat dan ook, iedereen helpt elkaar gewoon.
Het programma is weer overvol, maar we zijn van plan meer rust te nemen. Maar goed, even over gisteravond. Na het eten stapten we dus bus in richting Mama Alice, het was net of we kampioen waren geworden, zo een goede stemming was er in de groep. Bij mama Alice kregen we een film te zien gemaakt door de straatjongens, daarna gingen we met straatjongens en jongens die op straat hebben geleefd naar " het Gat " . Dit was de plek waar zij sliepen, het was net wel of geen open riool. Iedereen werd er stil van. Soms kun je dingen niet uitleggen maar moet je dingen ruiken, zien en voelen, dan weet je hoe zwaar deze mannen het hebben. Na dit te hebben gezien lieten de mannen vol passie een andere slaapplaats zien. Zij deden dit vol passie, ze werden gewaardeerd, er werd namelijk naar hen geluisterd. En dat kan veel met mensen doen, je wilt het niet weten.
Op het eind zaten we met z'n allen bij een plein en vertelden deze mannen heel open en eerlijk hun verhaal aan onze muppets. Je zag de verbijstering op alle gezichten en niet alleen op die van onze jongeren, mijn begeleiders hadden het er ook zwaar mee.
Rond 22.30 uur zijn we terug gereden, de kampioenssfeer was er uit en het leek wel of we gedegradeerd waren. We besloten om morgen een uur later met het programma te beginnen en de boel eens te evalueren en / of te laten bezinken. Iedereen verwerkt het toch op zijn eigen manier.
Trusten.
Woensdag, 6 juli
Vandaag hebben we wat kunnen uitslapen, het programma lieten we om 10.00 uur beginnen. Dit was voor iedereen wel nodig, nog onder de indruk van gisteren, nog moe van de afgelopen dagen, dus het was prima zo.
Om 10.00 uur begonnen we dan met het afmaken van de Peruaanse kunststukken. In de middag weer een heerlijke lunch en daarna een chaotische gezellige spellen - sportmiddag zoals Mark het omschreef.
Na afloop hadden de leerlingen en wij weer een dik uur voor onszelf. Heerlijk gewoon, even niks. Rust aan de kop.
Om half zes vertrokken we weer naar Ayacucho met de bus. Luc, Mark, Corinna en ik gingen boodschappen doen voor de farewell well party en de rest van de groep gingen met een kaarsjestocht meedoen.
Rond een uur of 20.00 begon de farewell party.
Tijdens het feestje waren Luc, Mark, Corinna en ik in het begin in de weer om de hapjes te maken. Naderhand kwam er gelukkig hulp en ging het wat sneller. We moesten ze toch voor ongeveer 50 man maken. Maar het ging wonderbaarlijk goed.
Om 21.30 was het feestje over en werden er cadeautjes gegeven aan de Peruaanse leerlingen. 22.15 weer terug op onze slaapplaats en 23.30 slapen. Morgen gaan we een beetje een rivier bedding symbolisch schoonmaken.
Welterusten!!
Donderdag 7 juli,
Om 09.00 werden we opgehaald en Naar de rivier gebracht. De Peruanen en wij werden in twee groepen verdeeld en moesten een stukje van de rivierbedding schoon gaan maken. Wat maken mensen toch een rotzooi. Het milieu is iets moois, maar ik heb het idee dat we het met zijn allen aan het verkwanselen zijn. Wanneer denken mensen toch eens na. Men leeft niet alleen op de wereld en na ons moet er ook nog wat zijn denk ik dan. Maar goed genoeg gemoraal riddert. De toch van en naar de rivier kon je weer niet boeken bij een reisorganisatie. We moesten met zijn alleen in een vrachtwagen gaan staan en terug met een een aantal tussen het vuil wat we hadden opgeruimd.
In de middag hadden we Family day, er werden Peruaanse gezinnen bezocht en we namen wat eten voor hen mee. Zo konden we letterlijk kijken in welke omstandigheden de Peruaanse gezinnen leven.
Daarna was er het echte afscheid voordat we de lange busrit zouden nemen terug naar Lima. Het afscheid werd opgeluisterd door een Peruaanse dans van enkele Peruaanse kindjes.
Vrijdag, 8 juli
Na een redelijk goede nachtrust te hebben gehad in de bus, ( voor mij dan in ieder geval, gold niet voor iedereen ) werden we meteen naar het vliegveld gebracht. We hadden namelijk om 10.00 uur het vliegtuig naar Cusco, op naar de 3500 meter.
In Cusco aangekomen werden we hartelijk ontvangen door een gids. Daarna meteen naar het hotel, wat een luxe zeg vergeleken met vorig jaar in Tanzania. Neemt niet weg dat Tanzania niet bijzonder was.
Ik had iedereen anderhalf uur vrij gegeven om te douchen en te relaxen, daarna zouden we naar de stad gaan, daar aangekomen kregen ze de middag vrij om wat te shoppen. Dat is toch iets leuks voor velen en als ze iets kopen is dit een tastbare herinnering uit Peru.
Om 17.15 exact was iedereen op tijd om te gaan eten. Dit was wederom lekker en daarna zijn we vroeg terug gelopen naar het hotel. Iedereen was doodop en we gingen redelijk vroeg naar bed.
Liefs,
Bart
Hallo lieve mensen allemaal,
Zaterdag 2 Juli,
Na een zeer turbulente week, velen weten al waarom, vertrok ik dan toch eindelijk met mijn muppets en mijn goede teamgenoten naar Peru.
Om 13.00 was het verzamelen op locatie Eijkhagen en 13.30 zouden we dan vertrekken met de groep met de bus naar Brussel. Dat was dan de bedoeling, wat was namelijk het geval, Bas onze hyperactieve chaoot kwam rond 14.00 aanzetten. Ach eigenlijk was hij op tijd omdat hij dacht dat we om 14.30 zouden vertrekken.
Al met al kwamen we ruim op tijd aan in Brussel, vanwaar we naar Madrid vlogen. Voor drie muppets was het de eerste keer dat ze vlogen, toch even in de gaten houden, maar het was geen enkel probleem voor hen. In Madrid vond Bas het nodig om heel vaak te gaan tellen. Wat houdt dat in: iedereen heeft een eigen nummer en dat nummer hebben we de hele trip, zodra we met de groep weg zijn en we hebben geen overzicht meer, dan tellen we af tot 24 en dan weten we dat we compleet zijn of niet. Is wel een handig systeem dus.
De vlucht van Madrid naar Lima was geen enkel probleem gelukkig.
Zondag, 3 juli,
Vroeg in de morgen ( 06.00 uur )kwamen we in Lima aan, we waren terug in de tijd gevlogen. In Nederland was het zeven uur later en was het (13.00 uur). We hadden dus nog een hele dag voor ons voordat we in de bus zouden gaan zitten naar Ayachucho om ( 21.00 uur )
Zoals je al kunnen lezen en indenken komt er van goed slapen weinig terecht, het vliegtuig was natuurlijk niet ideaal, overdag zeker niet en in de nachtbus net zo vervelend.
Bij het hotel aangekomen heb ik de kamers verdeeld en kregen de leerlingen even rust voordat we zouden ontbijten en de stad in zouden gaan. Gelukkig was er ook Wifi en kon ik gratis internetten. Met een mailtje was ik wel heel blij, de Thermen school in Heerlen had 0,8 FTE. En ze vroegen of ik komende maandag al op gesprek kon komen, ik had maar meteen gebeld dat dat niet mogelijk was omdat ik al in Peru zat. Maar mevrouw Kersemakers zei dat het betreft de uren binnen de stichting waar ik werk elke week nog kan veranderen. Over twee weken zou ze me terug mailen met de mededeling of ik in Augustus nog op gesprek kan komen of niet. Ze maakt me in ieder geval niet blij met een dooie mus en dat vind ik prima. Ik wacht af en dan kan het alleen maar meevallen.
Maar goed, verder was de eerste dag in Lima, voor mij zeer vervelend en dan is dat maar zacht uitgedrukt. Ik had namelijk geld mee voor eventuele calamiteiten en € 60,-- had ik al uitgegeven om de artsentas mee te nemen en de rest hebben ze me gerolt. Grrrrr :-(. Dat was dus € 940,-- . Aangifte gedaan en maar zien of we wat terug krijgen van de verzekering. Pfff, ik heb nou best al wat reiservaring, maar dit is me nog nooit overkomen.
De dag voor de muppets was gewoon een leuke dag, er waren een aantal processies in de stad, veel Peruanen traditioneel gekleed en er was echt veel te zien voor iedereen. Tijdens de eerst processie die we zagen bij de Kathedraal zagen we ook nog de Peruaanse president van pak hem beet maximaal 15 meter. Deze goede man zie je dus ook niet elke dag. Verder hebben we nog een Franciscanenklooster bezocht en hebben we ergens nog wat gegeten met zijn allen.
In de avond om 21.00 uur hadden we dus de nachtbus naar Ayacucho.
Maandag, 4 juli
Wat een dag!!! Allereerst kwamen we vanmorgen aan in Ayacucho ( stad van de dolende geesten hier is veel gevochten met de Spanjaarden, het lichtend pad is hier actief geweest, dus dat kan wel kloppen)
We werden ontvangen door een kleine harmonie en straatkinderen bespeelden de instrumenten. Zij begeleiden ons naar de markt en daarna konden we weer terug lopen naar de plaats waar we vandaan kwamen. Pfff, maar leuk was het en we liepen naar het hoofdkantoor van Mama Alice. Het project dat we bezoeken en waar we een aantal dagen mogen blijven. Hier zullen we dan ook € 5000,-- achterlaten. Mama Alice vangt straatkinderen op heb begeleid hen door het moeilijke leven dat deze kinderen hebben.
Weer iets later gingen we naar een buitenwijk van Ayacucho en daar zouden we dan gaan slapen. De kamers waren perfect in orde. Drie grote kamers, een voor de meiden, een voor de jongens en een voor de begeleiding. Na alles te hebben geïnstalleerd zijn we een behoorlijk stuk gaan wandelen. Eerst alleen klimmen en op de top met z'n allen op een terrasje gezeten en daarna naar het centrum gelopen en dat was lekker dalen. De lunch hadden we bij Via Via. 10 sol, een drie gangen menuutje. (€ 2,50) niet verkeerd dus.
Om 15.00 uur was het dan eindelijk zo ver, de leerlingen zouden de straatkinderen ontmoeten. In het begin was het natuurlijk onwennig maar met wat icebreakers werd het onwennige meteen opgelost. Het spul pakte zich goed samen. Verder hadden we een enorme leuke middag een een goede evaluatie. Op naar de volgende dag. :-)
Dinsdag, 5 juli
Vroeg opgestaan en niet alleen ik. We lagen 35 minuten voor op schema. Makkelijk hè deze groep?
Vanmorgen zijn we begonnen met een lekker simpel ontbijtje, daarna kwamen de Peruaantjes en begonnen we weer met wat leuke icebreakers om het ijs natuurlijk te breken. Daarna hebben we typische Peruaanse poppetjes gemaakt die we nog gaan verven.
Na een lekkere lunch zijn wij alleen naar het Wari museum geweest, uurtje terug anderhalf uur daar en weer terug. Bij het museum was het een beetje lastig, door de tolk Celine duurde het allemaal wat langer, maar de kinderen gedroegen zich goed.
Nou de terugweg was weer speciaal, de linker achterband van de bus was helemaal leeg en de chauffeur reed zeker een aantal minuten op de velg, hij had het niet door. :-)
In Ayacucho aangekomen zijn veel leerlingen in de bak gaan zitten van een jeep en ik voorin. Bij de slaapplek aangekomen moesten we nog eten maken. Nou het initiatief wat deze groep heeft, heb ik nog nooit mee gemaakt. We voelen ons als leiding tot nu toe zeer geprezen met deze groep. Het zijn stuk voor stuk kanjers. Toen we dus aankwamen begonnen ze meteen te koken, geen gemor, gezeur of wat dan ook, iedereen helpt elkaar gewoon.
Het programma is weer overvol, maar we zijn van plan meer rust te nemen. Maar goed, even over gisteravond. Na het eten stapten we dus bus in richting Mama Alice, het was net of we kampioen waren geworden, zo een goede stemming was er in de groep. Bij mama Alice kregen we een film te zien gemaakt door de straatjongens, daarna gingen we met straatjongens en jongens die op straat hebben geleefd naar " het Gat " . Dit was de plek waar zij sliepen, het was net wel of geen open riool. Iedereen werd er stil van. Soms kun je dingen niet uitleggen maar moet je dingen ruiken, zien en voelen, dan weet je hoe zwaar deze mannen het hebben. Na dit te hebben gezien lieten de mannen vol passie een andere slaapplaats zien. Zij deden dit vol passie, ze werden gewaardeerd, er werd namelijk naar hen geluisterd. En dat kan veel met mensen doen, je wilt het niet weten.
Op het eind zaten we met z'n allen bij een plein en vertelden deze mannen heel open en eerlijk hun verhaal aan onze muppets. Je zag de verbijstering op alle gezichten en niet alleen op die van onze jongeren, mijn begeleiders hadden het er ook zwaar mee.
Rond 22.30 uur zijn we terug gereden, de kampioenssfeer was er uit en het leek wel of we gedegradeerd waren. We besloten om morgen een uur later met het programma te beginnen en de boel eens te evalueren en / of te laten bezinken. Iedereen verwerkt het toch op zijn eigen manier.
Trusten.
Woensdag, 6 juli
Vandaag hebben we wat kunnen uitslapen, het programma lieten we om 10.00 uur beginnen. Dit was voor iedereen wel nodig, nog onder de indruk van gisteren, nog moe van de afgelopen dagen, dus het was prima zo.
Om 10.00 uur begonnen we dan met het afmaken van de Peruaanse kunststukken. In de middag weer een heerlijke lunch en daarna een chaotische gezellige spellen - sportmiddag zoals Mark het omschreef.
Na afloop hadden de leerlingen en wij weer een dik uur voor onszelf. Heerlijk gewoon, even niks. Rust aan de kop.
Om half zes vertrokken we weer naar Ayacucho met de bus. Luc, Mark, Corinna en ik gingen boodschappen doen voor de farewell well party en de rest van de groep gingen met een kaarsjestocht meedoen.
Rond een uur of 20.00 begon de farewell party.
Tijdens het feestje waren Luc, Mark, Corinna en ik in het begin in de weer om de hapjes te maken. Naderhand kwam er gelukkig hulp en ging het wat sneller. We moesten ze toch voor ongeveer 50 man maken. Maar het ging wonderbaarlijk goed.
Om 21.30 was het feestje over en werden er cadeautjes gegeven aan de Peruaanse leerlingen. 22.15 weer terug op onze slaapplaats en 23.30 slapen. Morgen gaan we een beetje een rivier bedding symbolisch schoonmaken.
Welterusten!!
Donderdag 7 juli,
Om 09.00 werden we opgehaald en Naar de rivier gebracht. De Peruanen en wij werden in twee groepen verdeeld en moesten een stukje van de rivierbedding schoon gaan maken. Wat maken mensen toch een rotzooi. Het milieu is iets moois, maar ik heb het idee dat we het met zijn allen aan het verkwanselen zijn. Wanneer denken mensen toch eens na. Men leeft niet alleen op de wereld en na ons moet er ook nog wat zijn denk ik dan. Maar goed genoeg gemoraal riddert. De toch van en naar de rivier kon je weer niet boeken bij een reisorganisatie. We moesten met zijn alleen in een vrachtwagen gaan staan en terug met een een aantal tussen het vuil wat we hadden opgeruimd.
In de middag hadden we Family day, er werden Peruaanse gezinnen bezocht en we namen wat eten voor hen mee. Zo konden we letterlijk kijken in welke omstandigheden de Peruaanse gezinnen leven.
Daarna was er het echte afscheid voordat we de lange busrit zouden nemen terug naar Lima. Het afscheid werd opgeluisterd door een Peruaanse dans van enkele Peruaanse kindjes.
Vrijdag, 8 juli
Na een redelijk goede nachtrust te hebben gehad in de bus, ( voor mij dan in ieder geval, gold niet voor iedereen ) werden we meteen naar het vliegveld gebracht. We hadden namelijk om 10.00 uur het vliegtuig naar Cusco, op naar de 3500 meter.
In Cusco aangekomen werden we hartelijk ontvangen door een gids. Daarna meteen naar het hotel, wat een luxe zeg vergeleken met vorig jaar in Tanzania. Neemt niet weg dat Tanzania niet bijzonder was.
Ik had iedereen anderhalf uur vrij gegeven om te douchen en te relaxen, daarna zouden we naar de stad gaan, daar aangekomen kregen ze de middag vrij om wat te shoppen. Dat is toch iets leuks voor velen en als ze iets kopen is dit een tastbare herinnering uit Peru.
Om 17.15 exact was iedereen op tijd om te gaan eten. Dit was wederom lekker en daarna zijn we vroeg terug gelopen naar het hotel. Iedereen was doodop en we gingen redelijk vroeg naar bed.
Liefs,
Bart
-
10 Juli 2011 - 13:23
Iris Duba:
Bart,
Wat is het weer een mooi verhaal en ik ben er zeker van een hele mooie eerste week! Op naar de rest met de muppets en daarna verder alleen he :)
Haha ik zei al tegen mam, Charlemagne zit op peru maar ik zie constant berichtjes op internet, die hebben het toch luxe tegenover ons vorig jaar!
Nog heeeeeeel veel plezier en Bart probeer te genieten na al dat rotte nieuws!
Liefs,
Iris -
10 Juli 2011 - 14:23
Petra:
Heerlijk om je verhalen te lezen.
-
10 Juli 2011 - 15:12
Maud:
Geweldig!!! Voor jou iig een goed begin en een goed einde in het vooruitzicht! -
10 Juli 2011 - 19:53
Linda Pagen:
Heel mooi verhaal en nog een super mooie reis voor de boeg! -
10 Juli 2011 - 21:09
Jimmy:
Beste meneer,
het is niet bepaald de best periode van uw leven volgens mij.
Al iets gehoord van de verzekering?
groetjes en veel plezier nog!!!
-
11 Juli 2011 - 01:07
Paul Gielen:
Hoi Bart,
Geweldig verhaal en super om te horen dat iedereen het naar de zin heeft en tevens zo onder de indruk is.
Wat betreft die milieuvervuiling: dat zie je overal. China, India, Nepal, in plaatsen waar onvoldoende/slecht onderwijs wordt gegeven, zijn mensen zich gewoon niet bewust van het aspekt "vervuiling".
Doe de groeten aan Keizer Cusco en heel veel plezier. Ik blijf je volgen!
-
11 Juli 2011 - 01:07
Paul Gielen:
Hoi Bart,
Geweldig verhaal en super om te horen dat iedereen het naar de zin heeft en tevens zo onder de indruk is.
Wat betreft die milieuvervuiling: dat zie je overal. China, India, Nepal, in plaatsen waar onvoldoende/slecht onderwijs wordt gegeven, zijn mensen zich gewoon niet bewust van het aspekt "vervuiling".
Doe de groeten aan Keizer Cusco en heel veel plezier. Ik blijf je volgen!
-
11 Juli 2011 - 04:09
Léon Becholz:
Bart, Als ik dit alles lees zijn zaken die wij als "problemen" aanmerken alleen maar uitdagingen! Onze kids zullen zeker met een stuk levenservaring rijker thuis komen. Fijn om te horen dat ongevraagd het beste in hun boven komt....klasse! Nog een fijn en leerzaam verblijf voor jullie allen!
PS Als ik mevrouw Kersemakers was zou ik je "blind" contracteren! Doen mevrouw!!!! -
12 Juli 2011 - 17:15
Sharonne:
hallo meneer,
opnieuw super om u verhalen te lezen!
Wat een rotte periode even in u leven...maar probeer er zeer zeker van te genieten daar samen met u muppets.
Ik blijf u volgen...
have Fun/take Care!
groetjes Sharonne -
12 Juli 2011 - 17:56
Loeki:
Hey Bart,
Leuk om je verhalen weer te lezen! Wat naar zeg dat ze het geld gerold hebben. Maar goed, dat soort dingen kan je overal overkomen. Veel plezier nog!
Liefs -
14 Juli 2011 - 09:26
Ralf:
so, damn, wat een verhaal. je denkt dat we niets te doen hebben hier tijdens de vakantie ofzo...
anyway, overvallen, tsja, dat zul je nog wel erg veel meemaken, je wilt niet weten wat ik in die 5 maanden daarzo allemaal ben 'kwijt geraakt'. Blijft natuurlijk naar, maar om te voorkomen altijd je tas op je buik en alle waardevolle dingen in een kluisje in het ho(s)tel. en mochten ze messen of vuurwapens trekken, geef ze €20,- en ze laten je verder met rust. Maar goed, je was daarzo al vaker, dus je kent t wel denk ik :P
Staat machu pichu trouwens ook nog op je programma?? Mocht je er nog niet geweest zijn, doen! zelf gaan lopen vanuit een gat waar je vanuit cusco komt (4 uur rijden met een busje) en dan de rails volgen richting aquas calientes. en volgende dag om 4h opstaan zodat je om 7h bij de ingang bent (stijle klim!!) en om 8h op waina pichu staat (nog stijlere klim!!!).
Bueno, boy a disfrutar de mi dia de descanso. Adios senior Kreijen, soy muy celoso
Wingman -
19 Juli 2011 - 01:20
Petra:
Ik zit te wachten op je nieuwe stukje tekst:)
-
20 Juli 2011 - 07:18
Cynthia:
Hoi Bart,
Gaat het nu weer helemaal goed met je? Lichamelijk bedoek ik hè ! Wat een verhaal dat je opschrijft. Ik zal je volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
