De laatste week van mijn hoogtestage in Latijns Am

Deel 7

Hallo lieve mensen allemaal!

Vrijdag 12 augustus,

Na een kort afscheid van Marieke, Rinse en Hendrik in Puno, want zij waren de enigen die zich de moeite hadden genomen om vroeg uit bed te komen. Gingen we dan met een te grote luxe bus richting Cusco. Een mooie en rustig verlopen rit van zeven uur, op het eind kwam ik weer op bekend terrein en had ik weer iets als een thuiskomen. Mijn chill week gaat beginnen :-)

Bij het hotel aangekomen bleken we naar mijn idee niet zover van Atlantis te zitten, het hotel waar ik met mijn Xplore groep had gezeten. Wel zaten we iets verder van de stad, maar goed te doen. Goh, wat ben ik blij dat ik weer hier ben, stom hè? Nee, niet vergelijkbaar met Mombasa, maar het voelt wel goed.

De bekende zes zijn na de briefing van Pauline meteen naar het centrum gelopen en zijn natuurlijk een hapje gaan eten. 's Avonds zijn we naar de kroeg geweest.

Trusten!

Zaterdag 13 augustus,

We konden wat uitslapen en hadden vrij vandaag, we zijn rond negen uur naar de stad gegaan om te ontbijten. Ik wil niet veel zeggen, maar het ontbijt was super. Ik zou bijna zeggen: een Michelin ster klasse. Niet te geloven gewoon, hier ga ik dus elke morgen ontbijten voor pak hem beet € 7,50. :-)
Daarna zijn we alleen maar gaan shoppen en hebben we wat souvenirs gekocht. Hier deden we wel een hele dag over, maar goed we hadden dan ook Knabbel en Babbel bij ons. Dan duurt alles wat langer natuurlijk, maar daar waren jullie al achter neem ik aan. De dag was heel gezellig en relaxt. Wat is Cusco toch mooi!

Trusten!

Zondag 14 augustus,

Heb niet goed geslapen, twee keer ging de telefoon af van de hobbit midden in de nacht. Heb last van mijn neus, ben al weken goed verkouden en moet af en toe, eigenlijk elke dag zeer goed snuiten om mijn neus schoon te krijgen. Dus vannacht ook maar weer eens en het is niet om te lachen, maar zeer vervelend. Om 03.30 ging de wekker af van onze hobbit, omdat hij vroeg een trail van vier dagen ging lopen met Knabbel, Babbel en Reijnier. Het resultaat was dat ik weer wakker werd. Maar goed, toen ze dan eindelijk vertrokken om 04.30 uur had ik eindelijk mijn rust. Ik sliep nog drie uur en werd alleen wakker, de eerste keer in zes weken. Wat een verademing, niemand om me heen, hoef niet te vragen wie eerst gaat douchen of wat dan ook. En dit nog een dag of drie lang, woooow, wat een vooruitzicht.

Om 08.30 uur had ik afgesproken met John, we zouden naar de Kathedraal van Cusco gaan en er een mis gaan bijwonen. Petra en Marlies gingen ook mee, in ieder geval ging Petra wel mee naar de mis en Marlies was niet zo lekker en ging eerst wat ontbijten.
In de Kathedraal aangekomen was ik weer even van mijn padje.
Wat was namelijk het geval: om zes uur in de ochtend begint de eerste mis, dit gaat aan een stuk door tot negen uur. Om negen uur is dan de laatste mis en het is de hele tijd hartstikke druk. Het overlapt elkaar allemaal, alleen de pastoor wisselt en de mensen wisselen zonder dat je het in de gaten hebt. En dan is opeens mis vier aan de gang. John, Petra en ik woonden deze dan bij. Ik heb de twee Groningers af en toe uitgelegd wat er aan de hand was, niet dat ik Spaans versta, maar ben wel thuis in de Katholieke kerk zodat ik weet waar men is tijdens de mis.

" De katholieke kerk is hier dan nog springlevend, zo ook in delen van Afrika en Azië. Wat deze mensen beleven, kennen wij niet meer. Ik denk persoonlijk dat dat een gemis voor ons is. Wij prefereren het materiële boven het spirituele of datgene wat wij niet kunnen bevatten. Ik weet ook wel dat er veel fouten worden en werden gemaakt in de katholieke kerk, maar is dat een reden om dan de kerk te verlaten. Iets wat je innerlijk gelooft kan toch betreft een geloof niet fout zijn, mits je anderen geloven ook maar in hun waarde laat en dat je hen niet wil overtuigen door middel van geweld. Geloven gaat toch buiten de tussenpersoon om denk ik dan. Maar goed, dat is mijn visie en hoeft ook weer niet de ware te zijn. "

Noa de mess was weer van alles te zien op het plein, elke zondag zijn hier van allerlei defilé 's. Is dat dan nu om het machtsvertoon te laten zien van het leger of is men nu zo trots op het land. Ook het trots zijn op het land missen we in ons land, de meeste mensen leven in weelde, maar we klagen ons een ongeluk en ik heb het idee dat dat hier minder het geval is. Al moet ik wel zeggen dat ik toerist ben en dat je het dan minder ziet of de mensen klagen.

Daarna natuurlijk weer de heerlijke lunch en relaxen in de stad met wat biertjes. Sorry, misschien wordt het vervelend, maar deze week zal het zo worden. Mocht je willen stoppen met lezen dan kan dat natuurlijk. Maar je kunt ook de gifbeker leegdrinken tot en met vrijdag 19 augustus. :-)

Trusten!

Maandag 15 augustus,

Pfffff, slaapt die Belg niet meer op je kamer, denk je dat je gewoon rustig kunt slapen, kwam ik met hangen en wurgen de nacht door. Wat heb ik slecht geslapen zeg, hoop echt dat het vannacht beter zal zijn.
Vandaag heb ik nog even een aantal foto's op het weblog gezet en ben met Marlies om 09.30 gaan ontbijten. O ja, voordat ik het vergeet, ik heb eerst John een goede handdruk gegeven, hij gaat namelijk naar de Heilige Vallei en daar wandelen, aansluitend gaat hij meteen de Jungle in, ik ga hem dus niet meer zien.
Maar we hadden elkaar beloofd dat we contact zouden houden. In ieder geval moet Groningen - Roda nog gespeeld worden.

( even iets heel anders, maar ik wil het wel even kwijt. Mensen zeggen wel eens dat mensen heel puur zijn, maar dat wil dus ook zeggen dat je heel bitter kunt zijn voor anderen ) Hier moest ik vaak aan denken, maar ik wist niet hoe ik het moest melden, vandaar dat ik het op deze van de hak op de tak manier doe :-)

Zo nu weer de orde van de dag: na het wederom verrukkelijke ontbijt, zijn Marlies en ik naar La Plaza gelopen. Daar werden allerlei Peruaanse dansen opgevoerd, wij wisten op dat moment nog niet waarom. Vervolgens zijn we naar de lokale markt van San Pedro gelopen, dit is een geweldige markt waar je werkelijk van alles kunt krijgen. De mooiste hoek, is de hoek van het slachtafval, nee grapje natuurlijk, maar je krijgt het er wel.
Op de terug weg naar de La Plaza kwamen we een processie tegen. Het is maandag 15 augustus en de Peruanen vereren weer een of andere maagd. Ik ben wel Katholiek, maar ik ken dan alleen de Heilige Maagd Maria en zij vereren er weet ik hoeveel. Ik hoop echt dat deze kleurrijke processies blijven bestaan in Latijns Amerika. Dat geeft het leven gewoon meer schwung en kleur, wat dat betreft zijn we in het rijke westen maar saaie eenheidsworsten. De dansen die we dus vanmorgen zagen waren voor deze processie.

Inmiddels knorden onze magen weer en zijn we wat gaan eten en drinken. Hierna wilde Marlies de Kathedraal bekijken en ben ik richting hotel gelopen.
Maar goed, dat lukte niet in een keer. Ik had me namelijk voorgenomen om in Cusco ook een massage te nemen, ze gooien je hier namelijk dood mee. Op de terugweg naar het hotel liet ik me dan eerst masseren, inmiddels heb ik zo een massage nu in drie steden gehad en wil ze dan even als een goed docent betaamt cijfers geven.
2008 : Hanoi, Vietnam --> 7,5
2010 : Mombasa, Kenia --> 8,5
2011 : Cusco, Peru --> 6,0
Zo, dat hebben we dan ook weer gehad.

Vanavond ben ik wat gaan eten met Marlies.

Trusten!

Dinsdag 16 augustus,

Vandaag zijn de laatste personen van de groep vertrokken. Iedereen is nu op excursie richting de Machu Picchu. Ik ben dus helemaal alleen nu, wat een weelde.
Tevens was het wel de saaiste dag van mijn vakantie, ik ben de hele dag in bed blijven liggen,voelde me namelijk niet lekker. Voel me misselijk en ben na bijna zeven weken aan de dunne. Pffff :-( . Ik had het natuurlijk slechter kunnen treffen. Maar wat doe je zo een dag dan, tv kijken, sport hebben ze hier in overvloed, aandacht vragen via Facebook en melden dat je niet lekker bent en ik moet zeggen, het helpt. ;-).

Voor de rest: Im westen nichts neues!

Trusten!

Woensdag 17 augustus,

Ben opgestaan, heerlijk gaan douchen en rustig gaan aankleden. Het gaat gelukkig wat beter met me. Maar was nog steeds een beetje gammel vanmorgen. Pole pole zou ik dan in het Kiswahili zeggen en op zijn Spaans is dat dan Tranquilo.
Ik ben vroeg de stad in gegaan, wat een heerlijke dag vandaag gehad. Eerst eens een lekker ontbijtje, yoghurt met fruit en honing, een vers gepeste jus d' orange en wat mint thee. Daarna twee musea bezocht, het Inka Museum en het Museo de arte precolombino en ik kan zeggen dat de tweede het mooiste was. Zeer mooi gebouw, goed georganiseerd en duidelijk. Het Inka museum was toch meer datgene wat ik gewend was in Zuid Amerika betreft musea.
Na het laatste culturele gebeuren deze vakantie ben ik heerlijk in de zon gaan zitten en gaan lezen. Een boek van Simone van der Vlugt ( In mijn dromen ), even geleend van Knabbel. Ik denk zelfs dat ik het nog uit heb voordat ik vertrek komende vrijdag. Wat schrijft zij weer goed vind ik.
Cusco is een bijzondere stad zoals ik al eerder schreef, tijdens het lezen viel me gewoon op er geen getoeter is op en rond het hoofdplein, de stad gewoon schoon is en er helaas toch heel veel oude mensjes in de prullenbakken zoeken naar plastic flessen. Dat is dan weer triest en zie je meteen weer dat je niet in West - Europa bent. Daar geef ik niet mee aan, dat het bij ons niet voorkomt, maar veel minder.
Op een gegeven moment kwam een oudje naast me zitten, begon tegen me te kletsen, hoe oud hij was, hoe hij heette, dat hij alleen was, dat hij slechte ogen had en hij begon over zijn buik te wrijven. Daarmee bedoelde hij natuurlijk dat hij honger had. En het menneke bleef het doen totdat ik het niet meer kon weerstaan en hem maar tien sol heb gegeven, ongeveer € 2,5. Ach heb ik me nu als een beginnende toerist laten beetnemen? Ik weet het niet, maakt me ook niet uit. Ik weet in ieder geval dat het menneke twee warme maaltijden kan krijgen op de lokale markt.

O ja heb ook nog een heerlijke salada mixta gegeten!

Daarna eens terug gelopen en w. Vanavond ga ik Walter weer zien van de stichting HOPE en drinken we een biertje gedronken. Later op de avond werd ik nog vergezeld door John en Marlies, ( ja zij waren toch eerder terug) , Petra en nadat ze wren vertrokken kwamen rond 23.30 Reijnier, Knabbel en Babbel. Zij waren pas laat terug van de Machu Picchu.

Rond 01.00 uur gingen we als laatste de kroeg uit :-)


Trusten!


Donderdag 18 augustus,

De Hobbit lag weer op zijn vertrouwde plaats in onze kamer, vanmorgen weer wat gelachen en hij mocht van mij als eerste gaan douchen. Ik ging John nu definitief goedendag zeggen. Hij is naar de Jungle gegaan.
Rond 09.00 uur zijn de gebruikelijke vijf, nu aangevuld met Petra naar de stad gegaan. En jullie raden het al, eerst heerlijk ontbeten en daarna geshopt en gelachen in de stad met zijn allen.

Vanavond mijn laatste avond en het zal wel gezellig worden ga ik van uit.

Trusten !

Liefs,

Bart

Ps: volgende week nog even de terugreis etc.
Ps: deze reis zonder stunt. Hoop dat jullie ermee kunnen leven, anders ik wel. :-)