Gorilla 's in the mist, mzungu's in the mud!
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
14 Juli 2012 | Oeganda, Kampala
Zondag 8 juli
Wat kan een warme douche met veel stralen toch heerlijk zijn. Je waardeert steeds meer en meer wat je thuis hebt. Vanmorgen dus een heerlijke douche genomen, niet te lang natuurlijk maar het was wel lekker zoals ik al beschreef.
We hadden een dag vrij, wat zou ik doen? Lezen, wat internetten of de stad in gaan. Heb voor het laatste gekozen. Lezen kan ik morgen wederom doen in een lange busrit, internet en mail gecheckt had ik gisteren al gedaan, dus bleef de stad over. We zijn met een groep wat gaan shoppen, ik moest toch weer een kerststal kopen, een uit Oeganda had ik namelijk nog niet en het is weer een net iets andere. Voor de rest heb ik niks gekocht. Daarna zijn we naar de graftombes geweest van Koningen uit Oeganda met korte rondleiding en we hebben nog wat op een dakterras gezeten. Mijn excuses dat ik vandaag niet zoveel te melden heb. Maar de Gorilla's komen eraan :-)
O ja misschien ontmoet ik straks Antoinette Kec nog, ik ken haar uit Kerkrade en heb haar in 2008 naar Kenia gestuurd en het vrijwilligerswerk is haar zo goed bevallen dat ze weliswaar bij een andere stichting al een paar jaar naar Oeganda gaat om dit mooie werk te doen. Hoop haar even te spreken want ze zit namelijk nu in Kampala. Helaas is het niet meer gelukt. Spreek haar wel weer I Kirchroa
Trusten !
Life is good. Do what you like, like what you do
Maandag 9 juli
Wederom vroeg opstaan, 05.30 uur, we hadden weer een lange rit voor de boeg. Het zou een saaie dag worden dacht ik, misschien was het die wel ook maar pik je de hoogtepunten / dieptepunten er dan speciaal uit zodat het geen saaie dag meer was mijns inziens.
Gisteravond lag ik ieder geval laat in bed met veel bier achter mijn kiezen :-), rond 01.15. Na een zeer korte nacht werd ik dan moeilijk wakker, het ochtendritueel ging nog wel goed omdat het een ritueel was en het dan gemakkelijker gaat, tent afbreken bijvoorbeeld. In de bus ben ik meteen in slaap gevallen tot de eerste stop.
Ook daarna meteen weer in slaap gedonderd, saai hè? Nee niet helemaal, sliep niet helemaal, had de ogen dicht en dacht na over deze reis. Ik weet nu voor mezelf dat ik nooit meer met een groepsreis meega als alle hoogtepunten van een reis in een zeer korte tijd moeten worden afgelegd. Ik vind reizen fantastisch, maar om nu om de twee dagen bijna tien uur in een bus / truck te zitten om op je plaats van bestemming te komen. Nou nee, daar pas ik voor in het vervolg. Dit was wel de ongeveer de enige manier om permits voor de Berggorilla's te krijgen. Het is namelijk zeer moeilijk om ze als eenling te krijgen, je moet je wegen echt wel kennen dan.
Om terug te komen op het reizen, geef mij maar een langere periode met minder lange ritten in de bus / truck.
Verder hoorde ik buiten opeens iets wat ik nog nooit had gehoord, het was namelijk naar ons gericht en wist niet wat ik ervan moest denken. Iemand riep: Go Away! Van een kant snap ik het wel namelijk, wij komen als rijke westerlingen alles bekijken, fotograferen en filmen en zij zien dat als een soort aapjes kijken, ik kan me die reactie wel voorstellen. Deze mensen hebben namelijk niks in vergelijking met ons. Het enige wat voor hen telt is eten. Ze moeten gewoon overleven en wij komen langsrijden met onze dure camara's en volgegeten buiken en rijden weer na een ander hoogtepunt. Draai het eens om, wij moeten zo leven en andere mensen komen bij ons vakantie vieren op deze manier, zouden wij ook niet kunnen waarderen denk ik. Zij hebben ook nog geen vakantie :-(
Van de andere kant brengen toeristen ook geld binnen en zorgen ze dat veel mensen in deze sector aan het werk zijn. Maar ja als je niet in deze sector werkt, merk je het natuurlijk ook niet en heb je er minder profijt van.
Maar gelukkig is echt 99% wel heel vriendelijk :-)
Op een gegeven moment had die oudere vriendelijke Zweed met Mike onze gids het over de crisis bij ons in Europa en was hij een beetje aan het klagen. Moet je niet doen als je het hier allemaal ziet, onze crisis is een peulenschil in vergelijking met de crisis waarin deze mensen al jaren leven.
En dan wil ik het nog even hebben over de weg pfffff, geef mij maar een gewone hobbelige zandweg die heel lang duurt dan een normale weg in Oeganda waar je in elk dorp wel honderden verkeersdrempels hebt en zo ging dat uren door.
Aangekomen bij de camping moesten we ons haasten om zo snel mogelijk een boottocht op een meer te maken. Was een bijzonder mooie tocht en weer veel wild gezien dat ging drinken.
Zo dat was het dan vandaag, toch niet zo saai dan ik dacht :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Dinsdag 10 juli
Toen we wilden opstaan kwam Mike even langs om ons te zeggen dat we nog even konden blijven liggen totdat de bui over was. Was dan ook niet zomaar een buitje dus we maakten dan ook graag gebruik van deze uitgelezen kans om iets langer te blijven liggen. Was overigens niet helemaal prettig omdat mijn matras en slaapzak ook al vochtig / nat waren geworden. Pfffff, ben ik op de klaagtoer of moet ik volgend jaar maar eens een wat luxere reis uitzoeken nadat ik eerst met Xplore en de school naar Indonesië ben geweest :-)
Nu dan maar verder met het verloop van de dag. De rit was gelukkig niet zo lang en rond een uur of vier waren we op de camping. Een mooie camping en hier blijven we dan drie dagen. Heerlijk relaxen toch? Of toch niet? Niet helemaal, morgen gaan we dan hopelijk het hoogtepunt van deze vakantie meemaken. Tijdens het eten kregen we dan te horen in welke groep we zaten om misschien de Berggorilla's te zien. Was al heel blij dat ik niet met die stomme Zuid - Afrikaanse vrouwen opgescheept was. Ik ben alleen met Bjorn en de rest van de groep ken ik niet. Zien we wel dus. Moet zeggen dat ik toch wel wat zenuwachtig ben, maar ben niet de enige in de groep. We hebben behoorlijk wat instructies gekregen. Maar eigenlijk ook heel normaal, dus geen afval in de natuur gooien en de dieren met respect behandelen. We moeten dus altijd minimaal zeven meter van de Gorilla's vandaan blijven, ze niet in de ogen kijken en niet wegrennen als ze naar jou toe komen. Geen flitser gebruiken en gewoon luisteren naar de gids. Hoop dat we ze snel vinden, dan kunnen we maximaal een uur blijven en dan weer terug naar de mooie camping. Waar we dan de dag erna ook nog blijven om volledig te relaxen. Ga dan verder met mijn boek, kaarten schrijven en misschien nog wat door het dorp te wandelen. Maar daarover later meer. Nu eerst de Berggorilla's :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Woensdag 11 juli
De wekker ging om 04.30 uur, half uur later ontbijt en lunch maken zodat we om 05.30 uur precies konden vertrekken. En nu maar hopen dat we onze familieleden gaan zien en niet te lang hoeven te lopen. Als we pech hebben moeten we zes uur lopen. Pffff :-(
Na een autorit van ruim twee uur kwamen we dan eindelijk aan bij het vertrekpunt om de gorilla's te spotten. We kregen wederom weer een breefing en er werd niks nieuws gezegd. Om 08.20 uur gingen we dan eindelijk van start. Ik persoonlijk heb nog nooit zo een zware hike meegemaakt in de jungle als deze. Het was bergop en bergaf, vochtig en zeer warm en hoe dieper we de jungle inliepen hoe minder paden er waren en hoe drassiger het werd op vele plaatsen. Dus mzungu's in the mud was dus zeer toepasselijk. We hadden enorm veel mazzel, na anderhalf uur hoorden we van de gids dat de gorilla's in de buurt zaten. Ik had het idee dat het een zelfde soort spanning was als dat je van de basisschool naar de middelbare school gaat.....
En opeens waren ze er, dit was super. In onze groep gorilla's zaten vier zilverruggen, een baby, een 12 jarige die nog zilverrug zou worden en enkele moeders. Al met al was het zeer indrukwekkend, zeker toen die 12 jarige ( inmiddels zeker al 130 kg) op een gegeven moment even agressief op ons afkwam. Maar gelukkig staakte hij zijn actie.
Zo volgden we een beetje de groep en probeerden foto's te maken, het was niet makkelijk om ze te fotograferen. Door alle bladeren heen moest je camera zich toch focussen op de gorilla's. Al met al is het me gelukkig toch gelukt om wat mooie plaatjes te kunnen schieten en vaak waren ze op een afstand van om en nabij de vier meter. Ook niet slecht dus. Na een uur moesten we weer vertrekken en afscheid van ze nemen, ik weet niet of ik ze ooit nog een keer ga zien. Het wordt komend jaar weer een stuk duurder van $ 450,-- naar $750,-- . Ik zou de volgende keer geen foto's maken maar alleen maar kijken naar ze om volledig te kunnen genieten.....
Daarna begon de zware tocht terug, maar uiteindelijk viel het mee. Het zien van de Berggorilla's gaf me zoveel energie dat het allemaal redelijk snel ging. Om 13.40 zaten wij weer in ieder geval in de auto om rond 15.30 uur aan te komen op de camping. Het meer zonder bilharzia was geweldig om in te zwemmen en weer fris te worden. Daarna een heerlijke douche genomen en wat gaan kletsen met Nederlanders.
Het is namelijk vermoeiend om constant Engels of Duits te spreken. Nu kon ik dus even in mijn eigen moedertaal kletsen en dat voelde goed.
Na het eten had ik nogal wat hoofdpijn en ben naar bed gegaan.
Heb dus kortom geweldige genoten van deze mooie bijzondere dag :-)
O ja een ding nog, een van die stomme Zuid -Afrikaanse vrouwen, ook nog de ergste van die twee kwam pas om 20.30 terug en hadden ook nog regen gehad. Wat leedvermaak, maar ik moest het nog even kwijt :-) :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Donderdag 12 juli
We konden uitslapen, het ontbijt was namelijk om negen uur. Zoals ik eergisteren beschreef is deze dag zeer relaxt geweest. Alle kleren weer eens geordend, alle apparatuur weer helemaal opgeladen, gelezen en mijn blog bijgewerkt, kaarten geschreven, geschoren en bier gedronken.
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Vrijdag 13 juli
Weer een lange rit gehad naar Kampala. Om en nabij de twaalf uur in de bus geweest en weer terug naar Hot Chillies de leuke camping met goede internetverbinding :-)
Tijdens de rit kom je er steeds meer en meer achter dat Oeganda het land is van de bananen, ongelofelijk hoeveel bananen hier gekocht en verkocht worden. In elk dorp is wel een markt waar ze bananen verhandelen.
Het was dan weer een lange rit en kwamen rond 17.45 aan op de camping en moet je nagaan dat we vanmorgen exact om 06.00 uur zijn vertrokken. Ach je krijgt de dag wel om. Naar buiten kijken, slapen en lezen.....
Gelukkig geen problemen gehad op vrijdag de 13e :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Ps: foto's komen zo spoedig als mogelijk :-)
Wat kan een warme douche met veel stralen toch heerlijk zijn. Je waardeert steeds meer en meer wat je thuis hebt. Vanmorgen dus een heerlijke douche genomen, niet te lang natuurlijk maar het was wel lekker zoals ik al beschreef.
We hadden een dag vrij, wat zou ik doen? Lezen, wat internetten of de stad in gaan. Heb voor het laatste gekozen. Lezen kan ik morgen wederom doen in een lange busrit, internet en mail gecheckt had ik gisteren al gedaan, dus bleef de stad over. We zijn met een groep wat gaan shoppen, ik moest toch weer een kerststal kopen, een uit Oeganda had ik namelijk nog niet en het is weer een net iets andere. Voor de rest heb ik niks gekocht. Daarna zijn we naar de graftombes geweest van Koningen uit Oeganda met korte rondleiding en we hebben nog wat op een dakterras gezeten. Mijn excuses dat ik vandaag niet zoveel te melden heb. Maar de Gorilla's komen eraan :-)
O ja misschien ontmoet ik straks Antoinette Kec nog, ik ken haar uit Kerkrade en heb haar in 2008 naar Kenia gestuurd en het vrijwilligerswerk is haar zo goed bevallen dat ze weliswaar bij een andere stichting al een paar jaar naar Oeganda gaat om dit mooie werk te doen. Hoop haar even te spreken want ze zit namelijk nu in Kampala. Helaas is het niet meer gelukt. Spreek haar wel weer I Kirchroa
Trusten !
Life is good. Do what you like, like what you do
Maandag 9 juli
Wederom vroeg opstaan, 05.30 uur, we hadden weer een lange rit voor de boeg. Het zou een saaie dag worden dacht ik, misschien was het die wel ook maar pik je de hoogtepunten / dieptepunten er dan speciaal uit zodat het geen saaie dag meer was mijns inziens.
Gisteravond lag ik ieder geval laat in bed met veel bier achter mijn kiezen :-), rond 01.15. Na een zeer korte nacht werd ik dan moeilijk wakker, het ochtendritueel ging nog wel goed omdat het een ritueel was en het dan gemakkelijker gaat, tent afbreken bijvoorbeeld. In de bus ben ik meteen in slaap gevallen tot de eerste stop.
Ook daarna meteen weer in slaap gedonderd, saai hè? Nee niet helemaal, sliep niet helemaal, had de ogen dicht en dacht na over deze reis. Ik weet nu voor mezelf dat ik nooit meer met een groepsreis meega als alle hoogtepunten van een reis in een zeer korte tijd moeten worden afgelegd. Ik vind reizen fantastisch, maar om nu om de twee dagen bijna tien uur in een bus / truck te zitten om op je plaats van bestemming te komen. Nou nee, daar pas ik voor in het vervolg. Dit was wel de ongeveer de enige manier om permits voor de Berggorilla's te krijgen. Het is namelijk zeer moeilijk om ze als eenling te krijgen, je moet je wegen echt wel kennen dan.
Om terug te komen op het reizen, geef mij maar een langere periode met minder lange ritten in de bus / truck.
Verder hoorde ik buiten opeens iets wat ik nog nooit had gehoord, het was namelijk naar ons gericht en wist niet wat ik ervan moest denken. Iemand riep: Go Away! Van een kant snap ik het wel namelijk, wij komen als rijke westerlingen alles bekijken, fotograferen en filmen en zij zien dat als een soort aapjes kijken, ik kan me die reactie wel voorstellen. Deze mensen hebben namelijk niks in vergelijking met ons. Het enige wat voor hen telt is eten. Ze moeten gewoon overleven en wij komen langsrijden met onze dure camara's en volgegeten buiken en rijden weer na een ander hoogtepunt. Draai het eens om, wij moeten zo leven en andere mensen komen bij ons vakantie vieren op deze manier, zouden wij ook niet kunnen waarderen denk ik. Zij hebben ook nog geen vakantie :-(
Van de andere kant brengen toeristen ook geld binnen en zorgen ze dat veel mensen in deze sector aan het werk zijn. Maar ja als je niet in deze sector werkt, merk je het natuurlijk ook niet en heb je er minder profijt van.
Maar gelukkig is echt 99% wel heel vriendelijk :-)
Op een gegeven moment had die oudere vriendelijke Zweed met Mike onze gids het over de crisis bij ons in Europa en was hij een beetje aan het klagen. Moet je niet doen als je het hier allemaal ziet, onze crisis is een peulenschil in vergelijking met de crisis waarin deze mensen al jaren leven.
En dan wil ik het nog even hebben over de weg pfffff, geef mij maar een gewone hobbelige zandweg die heel lang duurt dan een normale weg in Oeganda waar je in elk dorp wel honderden verkeersdrempels hebt en zo ging dat uren door.
Aangekomen bij de camping moesten we ons haasten om zo snel mogelijk een boottocht op een meer te maken. Was een bijzonder mooie tocht en weer veel wild gezien dat ging drinken.
Zo dat was het dan vandaag, toch niet zo saai dan ik dacht :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Dinsdag 10 juli
Toen we wilden opstaan kwam Mike even langs om ons te zeggen dat we nog even konden blijven liggen totdat de bui over was. Was dan ook niet zomaar een buitje dus we maakten dan ook graag gebruik van deze uitgelezen kans om iets langer te blijven liggen. Was overigens niet helemaal prettig omdat mijn matras en slaapzak ook al vochtig / nat waren geworden. Pfffff, ben ik op de klaagtoer of moet ik volgend jaar maar eens een wat luxere reis uitzoeken nadat ik eerst met Xplore en de school naar Indonesië ben geweest :-)
Nu dan maar verder met het verloop van de dag. De rit was gelukkig niet zo lang en rond een uur of vier waren we op de camping. Een mooie camping en hier blijven we dan drie dagen. Heerlijk relaxen toch? Of toch niet? Niet helemaal, morgen gaan we dan hopelijk het hoogtepunt van deze vakantie meemaken. Tijdens het eten kregen we dan te horen in welke groep we zaten om misschien de Berggorilla's te zien. Was al heel blij dat ik niet met die stomme Zuid - Afrikaanse vrouwen opgescheept was. Ik ben alleen met Bjorn en de rest van de groep ken ik niet. Zien we wel dus. Moet zeggen dat ik toch wel wat zenuwachtig ben, maar ben niet de enige in de groep. We hebben behoorlijk wat instructies gekregen. Maar eigenlijk ook heel normaal, dus geen afval in de natuur gooien en de dieren met respect behandelen. We moeten dus altijd minimaal zeven meter van de Gorilla's vandaan blijven, ze niet in de ogen kijken en niet wegrennen als ze naar jou toe komen. Geen flitser gebruiken en gewoon luisteren naar de gids. Hoop dat we ze snel vinden, dan kunnen we maximaal een uur blijven en dan weer terug naar de mooie camping. Waar we dan de dag erna ook nog blijven om volledig te relaxen. Ga dan verder met mijn boek, kaarten schrijven en misschien nog wat door het dorp te wandelen. Maar daarover later meer. Nu eerst de Berggorilla's :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Woensdag 11 juli
De wekker ging om 04.30 uur, half uur later ontbijt en lunch maken zodat we om 05.30 uur precies konden vertrekken. En nu maar hopen dat we onze familieleden gaan zien en niet te lang hoeven te lopen. Als we pech hebben moeten we zes uur lopen. Pffff :-(
Na een autorit van ruim twee uur kwamen we dan eindelijk aan bij het vertrekpunt om de gorilla's te spotten. We kregen wederom weer een breefing en er werd niks nieuws gezegd. Om 08.20 uur gingen we dan eindelijk van start. Ik persoonlijk heb nog nooit zo een zware hike meegemaakt in de jungle als deze. Het was bergop en bergaf, vochtig en zeer warm en hoe dieper we de jungle inliepen hoe minder paden er waren en hoe drassiger het werd op vele plaatsen. Dus mzungu's in the mud was dus zeer toepasselijk. We hadden enorm veel mazzel, na anderhalf uur hoorden we van de gids dat de gorilla's in de buurt zaten. Ik had het idee dat het een zelfde soort spanning was als dat je van de basisschool naar de middelbare school gaat.....
En opeens waren ze er, dit was super. In onze groep gorilla's zaten vier zilverruggen, een baby, een 12 jarige die nog zilverrug zou worden en enkele moeders. Al met al was het zeer indrukwekkend, zeker toen die 12 jarige ( inmiddels zeker al 130 kg) op een gegeven moment even agressief op ons afkwam. Maar gelukkig staakte hij zijn actie.
Zo volgden we een beetje de groep en probeerden foto's te maken, het was niet makkelijk om ze te fotograferen. Door alle bladeren heen moest je camera zich toch focussen op de gorilla's. Al met al is het me gelukkig toch gelukt om wat mooie plaatjes te kunnen schieten en vaak waren ze op een afstand van om en nabij de vier meter. Ook niet slecht dus. Na een uur moesten we weer vertrekken en afscheid van ze nemen, ik weet niet of ik ze ooit nog een keer ga zien. Het wordt komend jaar weer een stuk duurder van $ 450,-- naar $750,-- . Ik zou de volgende keer geen foto's maken maar alleen maar kijken naar ze om volledig te kunnen genieten.....
Daarna begon de zware tocht terug, maar uiteindelijk viel het mee. Het zien van de Berggorilla's gaf me zoveel energie dat het allemaal redelijk snel ging. Om 13.40 zaten wij weer in ieder geval in de auto om rond 15.30 uur aan te komen op de camping. Het meer zonder bilharzia was geweldig om in te zwemmen en weer fris te worden. Daarna een heerlijke douche genomen en wat gaan kletsen met Nederlanders.
Het is namelijk vermoeiend om constant Engels of Duits te spreken. Nu kon ik dus even in mijn eigen moedertaal kletsen en dat voelde goed.
Na het eten had ik nogal wat hoofdpijn en ben naar bed gegaan.
Heb dus kortom geweldige genoten van deze mooie bijzondere dag :-)
O ja een ding nog, een van die stomme Zuid -Afrikaanse vrouwen, ook nog de ergste van die twee kwam pas om 20.30 terug en hadden ook nog regen gehad. Wat leedvermaak, maar ik moest het nog even kwijt :-) :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Donderdag 12 juli
We konden uitslapen, het ontbijt was namelijk om negen uur. Zoals ik eergisteren beschreef is deze dag zeer relaxt geweest. Alle kleren weer eens geordend, alle apparatuur weer helemaal opgeladen, gelezen en mijn blog bijgewerkt, kaarten geschreven, geschoren en bier gedronken.
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Vrijdag 13 juli
Weer een lange rit gehad naar Kampala. Om en nabij de twaalf uur in de bus geweest en weer terug naar Hot Chillies de leuke camping met goede internetverbinding :-)
Tijdens de rit kom je er steeds meer en meer achter dat Oeganda het land is van de bananen, ongelofelijk hoeveel bananen hier gekocht en verkocht worden. In elk dorp is wel een markt waar ze bananen verhandelen.
Het was dan weer een lange rit en kwamen rond 17.45 aan op de camping en moet je nagaan dat we vanmorgen exact om 06.00 uur zijn vertrokken. Ach je krijgt de dag wel om. Naar buiten kijken, slapen en lezen.....
Gelukkig geen problemen gehad op vrijdag de 13e :-)
Trusten!
Life is good. Do what you like, like what you do
Ps: foto's komen zo spoedig als mogelijk :-)
-
13 Juli 2012 - 21:47
Iris Duba:
Ooh Bart, wat klinkt het allemaal heerlijk! Ik ben jaloers op je!
liefs, en tot in arusha misschien! -
14 Juli 2012 - 08:21
Jill:
Hey Bart, met veel plezier lees ik je blogs. Super wat je daar allemaal ziet en meemaakt joh! Ik ook ben jaloers. Zusje is gisteren ook vertrokken voor 3 weken Thailand, ben benieuwd hoe het hun gaat bevallen.
Liefs, xx Jill -
14 Juli 2012 - 08:52
Femke:
Klinkt goed, Bart! Veel plezier en als je Antoinette nog spreekt; doe haar te groeten.
Liefs, Femke. -
14 Juli 2012 - 11:14
Angelique:
Geweldige blog! Is net of wij allemaal een beetje bij jouw zijn! Grt Angel. -
14 Juli 2012 - 21:47
Tante Ank:
Jongen,wat schrijf je toch leuk.Ik lig in een deuk als ik die opmerkingen lees van die Afrikaanse vrouwen.Ze zitten je toch hoog,he?Ik ben idem-dito jaloers op je ontmoeting met de gorilla's.Wat een ervaring,Bart.Je bent toch een echte geluksvogeldat je zoveel moois van deze aardbol kan aanschouwen.Genieten.........Love you en verheug me op de foto's.Kisses from your auntie. -
14 Juli 2012 - 22:12
Mam En Pap:
Jongen het was weer een geweldig verhaal, die lange busreizen vallen niet mee, maar je krijgt wel wat moois te wat moeder aarde ons biedt.Je hebt dat gezien wat je wilde de berggorilla's, ik ben benieuwd naar de foto's.Veel liefs mam en pap -
14 Juli 2012 - 22:12
Mam En Pap:
Jongen het was weer een geweldig verhaal, die lange busreizen vallen niet mee, maar je krijgt wel wat moois te wat moeder aarde ons biedt.Je hebt dat gezien wat je wilde de berggorilla's, ik ben benieuwd naar de foto's.Veel liefs mam en pap -
15 Juli 2012 - 17:47
Loek:
Hele bijzondere waarneming!! Hoe lang zijn ze nog te zien in het wild?
Hou je haaks! -
25 Augustus 2012 - 12:14
Wim Peters:
Hallo Bart,
Mijn vrouw en ik zouden graag ook een week (+/- 7 dagen) de gorillas willen zien.
We hebben vakantie van 5 oktober tot 21 oktober 2012.
Graag zou ik wat meer informatie willen hebben.
Is het veilig?
Wat kost het?
Hoe is het vervoer geregeld?
Waar slapen we?
Met vriendelijke groet,
Mieke en Wim Peters
wmmpeters@home.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
